Wpis z mikrobloga

W końcu je zauważyłam
W mojej własnej dłoni
Małe światełko

Chyba komuś o nim powiem
Bo tylko dla mnie
Jest zbyt olśniewające

Nie słychać końca tej pustki
Pragnę wyrzucić z pamięci ten dźwięk
Wypowiedzianych kłamstw, przedzierający się wciąż
Przez mą błoną bębenkową

"Czy zdążę,"
Patrzę w niebo
Pragnę powrócić do tego koloru
W mych suchych oczach odbija się
Kraina Czarów w mej dłoni

Tak naprawdę
To nic takiego, ale
Ale będąc tylko ze sobą
jest dość samotnie

Nie słychać końca tej pustki
Pragnę wyrzucić z pamięci ten dźwięk
Powtarzanego blefu, przenikający wciąż
Przez piaski czasu

Nie ma chyba nadziei
To ci się należy
Pragnę powrócić do tamtej klatki
Widzialnej tylko moimi oczami
Krainy Czarów w mej dłoni

Żyję w obecnej chwili
Ale skoro to nie wystarcza
Ujrzałam sny, które pragnęłam
chwycić.

Nie słychać końca tej pustki
Pragnę wyrzucić z pamięci ten dźwięk
Wypowiedzianych kłamstw, przedzierający się wciąż
Przez mą błoną bębenkową

W tym pustym ciele
Będę snuć takie beznadziejne marzenia
Które wierzę, które wierzę
Że pewnego dnia się spełnią

#depreslowa #deprepiosenki #tak #leniesie