Aktywne Wpisy
cordianss +32
Wam się nie da dogodzić programem, wyliczeniami, ustawami i tak zagłosujecie na tych, którzy rozwalają kraj od 89 roku.
#konfederacja #polityka #bekazlewactwa #4konserwy
#konfederacja #polityka #bekazlewactwa #4konserwy
tylkoponsfw +9
Wspierasz międzyrasowe związki białych kobiet z czarnymi mężczyznami tak jak ja to dajesz plusa.
#rozowepaski #logikarozowychpaskow #zwiazki
#rozowepaski #logikarozowychpaskow #zwiazki
Aktywne Znaleziska
Ogółem to jestem różowym paskiem i pewnie połowa z Was przez ten fakt mnie zjedzie bo czemu nie - ale w sumie i tak chciałam się po prostu wygadać:
Prawdopodobnie #!$%@? sobie zaraz życie.
Poznałam go 4 lata temu (teraz lvl26). Zakochałam się w kimś kto jest dla mnie bogaty duchowo, wrażliwy i inteligentny. Mamy ten sam gust i upodobania, podobne marzenia i dodatkowo bardzo podoba mi się wizualnie. Po jakimś czasie, te 5 lat temu wyjechałam za nim kilkaset km od domu bo tam nie działo się dobrze i nie do końca sobie dawałam radę sama.
W między czasie umarli mi rodzice.
W między czasie zdobyłam też dobrą pracę i skończyłam studia, na które sama pracowałam, przeżyłam też z nim mnóstwo dobrych chwil jak cudowne zachody słońca, wycieczki rowerowe, autostopy, wakacje, filmy pod gwieździstym niebem, kąpanie się o wschodzie słońca w nagrzanyn jeziorze, urządzanie wspólnie wynajętego mieszkania czy częste wypady w góry. Dodatkowo jego rodzice pokochali mnie jak swoją córkę ale też znajomi średnio zaakceptowali (cóż zdarza się).
W między czasie z całej sielanki wyłonił się pewien bubel: chłopak zdradził mnie też dwa razy "przez Internet" z kilkoma laskami (o innych nie wiem - może były..?). Przestałam mu doszczętnie ufać. To odbiło się szerokim echem na naszych relacjach, które wyglądały jak sinusoida miłości/wsparcia/opieki a jednocześnie nienawiści/agresji/wyrzutów. Bywało co raz gorzej. Zaczynałam czuć się w swoim związku jak w klatce. Samotna i bezużyteczna i niedoceniona jako kobieta. Spotykałam się z informacją, że gdybym zaszła w ciążę to musiałabym ją usunąć, albo z informacją, że na pierścionek to muszę sobie "zasłużyć". Raz sypał mi róże pod nogi a raz obijałam się o zachowanie egoisty, egotysty i narcyza, który nie reaguje na jakiekolwiek prośby. Dodam, że mimo wszystko zawsze byłam przy nim choć często próbowałam rozmawiać o jego zachowaniu względem mnie co kończyło się kłótniami. Z czasem zaczęłam bardzo gubić się w tej relacji co raz bardziej tęskniąc do przyjaciół i ludzi którzy zostali w miejscu, z którego wyjechałam. Mimo wszystko mając możliwość większych zarobków zatrudniłam się do firmy, w której paradoksalnie czuję się niesamowicie zbędna a szukanie nowej (ambitniejszej) pracy w mieście, w którym żyjemy w sumie ciągnie się już rok aż do dziś. Nie mamy też tutaj żadnych znajomych (to odrębna kwestia i nie jest to spowodowane moją/jego nieśmiałością bo uwielbiamy kontakt z ludźmi i lubimy nawiązywać nowe znajomości). Dodatkowo brakuje mi (bo jemu nie) możliwości "życia kulturalnego", co powoduje, że czuję iż oboje wegetujemy między pracą a domem.
Jakiś czas temu po kilkudniowym wyciu w poduszkę spowodowanym odczuciem samotności i bezużyteczności jak również poczuciem, że się oddalamy bezpowrotnie poprzez sprzeczki i kłótnie, postanowiłam spróbować coś zmienić. Wyjść w pewien sposób z tej psychicznej uwięzi i wegetacji życia. Chciałam dać sobie poczucie, że mam na coś szansę. Odnowiłam więc stare znajomości (okazało się, że wszyscy przyjęli mnie ciepło z otwartymi ramionami mówiąc że tęsknili i czekali aż wrócę). Zaczęłam też wysyłać sporadycznie CV do miasta, z którego wyjechałam. Odzew jest. Dodatkowo wszyscy bliscy deklarują wsparcie gdy zdecyduje się wrócić.
Ja jednak stoję w miejscu gdyż wiem, że on nie może przenieść się ze mną. Odbyliśmy setki godzin szczerych rozmów o tym co się dzieje. Wiem, że jeśli odejdę to bedzie to definitywne zerwanie naszej rekacji. To wpływa na fakt, że jestem sparaliżowana tą wizją. Mając może (¿) możliwość lepszego życia: (bo jednak tam mam dalszą rodzinę na miejscu, a tutaj jestem zdana tylko na jego, tam mam przyjaciół od lat, możliwość pracy która mnie będzie rozwijać, życie w większym mieście oferujące wiele więcej, no i może za jakiś czas możliwość zbudowania normalnej zdrowej tj. niezdradzonej relacji) to jednak jestem sparalizowana jak mały chomik bo nie wyobrażam sobie mimo wszystko dnia bez niego. Przyznaję, jak tchórz - panicznie boję się też samotności (nie polepsza tego fakt, że nie mam rodziców...) boję się przeszywającej ciszy i pustego miejsca gdy wrócę z pracy. Samotnych weekendów i nocy pełnych pustki. Wiem, że go kocham ale obecne życie truje mnie jak trucizna. Prawie codziennie płaczę, przesypiam dni, zadaje sobie mnóstwo pytań: czy chce żeby był ojcem moich dzieci? Chce się z nim tutaj zestarzeć? Jestem gotowa na zrezygnowanie z siebie (tj. znajomych rodziny, lepszej pracy, oraz jakiegoś bogatszego życia po pracy) na rzecz miłości jaką go mimo wszystkich przykrości nadal darzę? Czy jestem w stanie zapomnieć po tylu latach zdradę jeśli do dziś się nie udało? (Też minęły lata).
Nie liczę na wasze odpowiedzi. I tak mi nikt nie doradzi. Po prostu chciałam to wylać. Stoje na rozstaju drog i wyję w środku.
Dziękuję za uwagę.
#rozowepaski #zwiazki #zdrada #rozstanie #relacje #gorzkierzale #zalesie #(╯︵╰,)
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Dodatek wspierany przez: Wyjazdy dla młodzieży
A jeżeli potrzebujesz rozmowy to pisz śmiało :)
@AnonimoweMirkoWyznania: to zacząłem czytać
KARYNA OLEJ TEGO MIRASA
JAK BEDZIE CHCIAL LAC W MORDE TO WROC...
...wait..
@emcter: hahaha nie, bo niby dlaczego( ͡° ͜ʖ ͡°)
po pierwsze bylo wiecej zdrad o ktorych nie wiesz i pewnie dalej sa
po drugie jak juz sie zestarzejesz to on cie zostawi dla mlodszej
zycie to ryzyko jak nie podejmiesz go to nie masz szansy na nic lepszego
a to co masz to jest gowno i sama dobrze o tym wiesz
jedyna opcja to natychmiastowe zerwanie i wyjazd, oraz zerwanie wszelkiego kontaktu
Przede wszystkim popracuj nad poczuciem własnej wartości, może warto wybrać się do psychologa? Jeżeli chłopak Cię zdradził to odejdź od niego jak najszybciej. Wydaje Ci się, że mu wybaczyłaś, ale jednak to są na tyle ważne i delikatne sprawy, że zawsze ta sytuacja będzie do Ciebie wracać i nie będziecie mogli zbudować