Utwór skomplikowany jak sama celtycka duchowość i tylko to połączenie tekstu i muzyki oddaję jego esencję. Of Fire, Wind and Wisdom jest muzycznym ucieleśnieniem duchowej ekstazy jaką przeżywali celtyccy kapłani. Jest to rodzaj przeżycia pozwalający na przekroczenie granic tego wymiaru i przeniesienie się równoległy świat duchowy czy nawet boski, by połączyć się z pierwotną mocą sprawczą.
Brzmi trochę jak pogański obrządek pełen zakazanej magii… Trzeba jednak przełamać barierę w sposobie myślenia, jeżeli chce się zrozumieć sens tych mistycznych zabiegów. Praktykują je bowiem nawet religie nam współczesne. Najłatwiej porównać je do dalekowschodnich medytacji, jednak prawdę mówiąc występują one także w religii chrześcijańskiej, judaistycznej czy islamie, tylko opiera się o inne podstawy teologiczno-doktrynowe. Założenie jest to samo… osiągnięcie duchowej równowagi i spokoju, uczucie lekkości(jakby wyzbycie się cielesności) i wypełnienie energią oraz bezpośrednie obcowanie z najwyższym bytem. Jak to się ma do Celtów…??
Z wielu źródeł możemy dowiedzieć się o licznych rytuałach odprawianych przez druidów. Jak wiemy kapłani byli ( i są do dziś) pośrednikami pomiędzy zwykłymi ludźmi a Bogiem/Jahwe/Allachem/Bogami * Aby więc móc w pełni skontaktować się z wyższym bytem kapłan potrzebował podobnych praktyk. Składanie ofiar czy wróżby i przepowiednie – to wszystko nie bierze się samo siebie, a dzięki duchowej mocy kapłana. Służyła ona także np. druidom do samodoskonalenia się. Jak na filozofów przystało, celem ich życia było poszukiwanie najwyższej mądrości, która pomagała zrozumieć mechanizmy sterujące światem.
Swój szczególny sposób podobnych praktyk mieli celtyccy bardowie. Używali oni swoich instrumentów po to, by wejść w trans i połączyć się z naturą. Wszakże antycznych bardów nie należy mylić z późniejszymi powsinogami brzdękającymi i opowiadającymi bajki za kilka miedziaków. Spełniali funkcję nauczycieli historii (zamkniętych w licznych poematach)ale głównie esencją ich twórczości było osiąganie kolejnych stopni duchowego rozwoju poprzez praktyki w licznych szkołach. I im wyższy stopień tym większa zdolność kapłana do odczytywania woli bogów. Zadaniem barda było także wyrażenie tej magii w muzyce. Najważniejszym czynnikiem podobnych praktyk w kulturze celtyckiej jest właśnie natura.
I to wszystko zostało zawarte w tym jednym magicznym utworze …
*w zależności od własnych przekonań niepotrzebne skreślić
nie no jak czytam wykop, to wychodzi ze zarabia sie tutaj wiecej niz na zachodzie, gdzie nie mamy zadnego duzego korpo, a jestesmy tania sila robocza dla nich
Utwór skomplikowany jak sama celtycka duchowość i tylko to połączenie tekstu i muzyki oddaję jego esencję. Of Fire, Wind and Wisdom jest muzycznym ucieleśnieniem duchowej ekstazy jaką przeżywali celtyccy kapłani. Jest to rodzaj przeżycia pozwalający na przekroczenie granic tego wymiaru i przeniesienie się równoległy świat duchowy czy nawet boski, by połączyć się z pierwotną mocą sprawczą.
Brzmi trochę jak pogański obrządek pełen zakazanej magii… Trzeba jednak przełamać barierę w sposobie myślenia, jeżeli chce się zrozumieć sens tych mistycznych zabiegów. Praktykują je bowiem nawet religie nam współczesne. Najłatwiej porównać je do dalekowschodnich medytacji, jednak prawdę mówiąc występują one także w religii chrześcijańskiej, judaistycznej czy islamie, tylko opiera się o inne podstawy teologiczno-doktrynowe. Założenie jest to samo… osiągnięcie duchowej równowagi i spokoju, uczucie lekkości(jakby wyzbycie się cielesności) i wypełnienie energią oraz bezpośrednie obcowanie z najwyższym bytem. Jak to się ma do Celtów…??
Z wielu źródeł możemy dowiedzieć się o licznych rytuałach odprawianych przez druidów. Jak wiemy kapłani byli ( i są do dziś) pośrednikami pomiędzy zwykłymi ludźmi a Bogiem/Jahwe/Allachem/Bogami * Aby więc móc w pełni skontaktować się z wyższym bytem kapłan potrzebował podobnych praktyk. Składanie ofiar czy wróżby i przepowiednie – to wszystko nie bierze się samo siebie, a dzięki duchowej mocy kapłana. Służyła ona także np. druidom do samodoskonalenia się. Jak na filozofów przystało, celem ich życia było poszukiwanie najwyższej mądrości, która pomagała zrozumieć mechanizmy sterujące światem.
Swój szczególny sposób podobnych praktyk mieli celtyccy bardowie. Używali oni swoich instrumentów po to, by wejść w trans i połączyć się z naturą. Wszakże antycznych bardów nie należy mylić z późniejszymi powsinogami brzdękającymi i opowiadającymi bajki za kilka miedziaków. Spełniali funkcję nauczycieli historii (zamkniętych w licznych poematach)ale głównie esencją ich twórczości było osiąganie kolejnych stopni duchowego rozwoju poprzez praktyki w licznych szkołach. I im wyższy stopień tym większa zdolność kapłana do odczytywania woli bogów. Zadaniem barda było także wyrażenie tej magii w muzyce. Najważniejszym czynnikiem podobnych praktyk w kulturze celtyckiej jest właśnie natura.
I to wszystko zostało zawarte w tym jednym magicznym utworze …
*w zależności od własnych przekonań niepotrzebne skreślić
**źródło: Polski FP na Facebooku
#historia #celtowie #galowie #bardowie #duch #muzyka #duchowosc #religia #kultura #ciekawostki #folkmetal #metal #szesciumuzyczniewspanialych