Aktywne Wpisy
✨️ Obserwuj #mirkoanonim
Krótkie anonimowe pytanie do dojrzałych osób, proszę bez hejtu. Jakbyście zareagowali na propozycję waszej partnerki, aby otworzyć związek w jedną stronę (w jej)? Jesteśmy 6 lat razem, oboje lvl31, ale ona większy temperament i potrzeby, którym ja nie potrafię sprostać. Kocham ją i bardzo mi na niej zależy. Jestem gotów się zgodzić, ale zastanawiam się jak to może wpłynąć na nasze relacje...
#zwiazki
──────
Krótkie anonimowe pytanie do dojrzałych osób, proszę bez hejtu. Jakbyście zareagowali na propozycję waszej partnerki, aby otworzyć związek w jedną stronę (w jej)? Jesteśmy 6 lat razem, oboje lvl31, ale ona większy temperament i potrzeby, którym ja nie potrafię sprostać. Kocham ją i bardzo mi na niej zależy. Jestem gotów się zgodzić, ale zastanawiam się jak to może wpłynąć na nasze relacje...
#zwiazki
──────
VanGogh 0
O co mi chodzi? Właśnie o odpowiedź na pytanie, dlaczego nie potrafię cieszyć się życiem.
Tak naprawdę wszyscy żyjemy w najlepszych czasach w historii ludzkości. Można jakoś spokojnie żyć, w dwa dni nie najadą cię Tatarzy czy inne wandale i nie spalą ci chałupy, a byle choroba nie będzie automatycznie groziła śmiercią. Cywilizacja wymyśliła sposobu na umilanie sobie czasu, czy to technologiczne jak komputer czy fizyczne, jak gra w piłkę, bieganie czy jazda na rowerze. Ludzkość rozwiązała już wszystkie problemy (no może poza skutecznym lekiem na raka czy AIDS), więc wystarczy sięgnąć po spisaną w książkach wiedzę. Mogę być wolnym i decydować o sobie, co nie byłoby to takie łatwe choćby 300 lat temu (w genach tylko rodowód chłopski więc pewnie musiałbym siedzieć w lepiance na wsi i #!$%@?ć panszczyznę). Poza depresją dobre zdrowie, rodzina i inteligencja.
A jednak... cały czas blokują mnie czarne myśli i oddalają ode mnie szczęście. Nie mam motywacji żeby iść za marzeniami, ciągle widzę problemy. Brak mi bliższych przyjacielskich kontaktów, wydaje mi się jakbym już nigdy nie poznał kobiety dla mnie bo poprzednie związki spieprzyłem. Jestem schowany, wycofany i wydaje mi się że gówno znaczę i gówno osiągnę. (Mimo że chyba jako pierwszy w moim drzewie genealogicznym władam biegle dwoma językami obcymi, co już jest sukcesem.) Macie pomysł czemu tak jest, czemu to na logikę jest irracjonalne a zabiera mi życie? Dlaczego w ogóle przy takich dobrych czasach ludzie popadają w depresję? Co tak właściwie ma sens i czy warto się tym wszystkim przejmować? Chętnie poczytam co o tym myślicie.
#depresja #przegryw #psychologia
Sądzę że te sposoby umilania sobie czasu są pułapka bo tego typu umilanie czasu jest bardzo płytkie i destrukcyjne w dalszym horyzoncie, coś jak "junk food", może można to nazwać "junk entertainment".
Komentarz usunięty przez autora
A masz marzenia? Masz 'plan'? Wiesz co lubisz robić, co sprawia Ci przyjemność, ale też żeby jednocześnie dzięki temu mieć co na talerz włożyć?
Nad tym wypadałoby się zastanowić. Czemu? Też borykam się z tym problemem (od kiedy sięgam pamięcią) i częste pytanie siebie (np. w formie pisemnej pamiętnika, określane często mianem 'writing down your soul') pomaga mi
Co do mojego marzenia: mam takie jedno o byciu pewnego rodzaju artystą, ale blokuje mnie to, że aby osiągnąć z tego stabilizację finansową musiałbym być w absolutnej światowej czołówce.
Niby mielismy byc szczesliwi dzieki konsupcjonizmowi ale to sie nie sprawdza.
Dokładnie tym tematem zajmuje się Yuval Harari w 16 wykładzie swojego kursu o historii ludzkości.
W wersji pisanej jest to w książce "Sapiens" do ściągnięcia z chomika.
Do tego o on mówi dodałbym 2 rzeczy:
1. spadek wiary religijnej.
Religia może mieć bardzo duży pozytywny wpływ na psychikę.
Kiedy słuchałem https://www.dancarlin.com/product/hardcore-history-61-blitz-painfotainment/ to najbardzij mnie udezryło ze taki średniowieczny skazaniec stojący na szafocie gdzie ma być zamęczony na śmierć