[kulfon_wulkanizator]

982 - 4 = 978

Tytuł: Riese
Autor: Robert J. Szmidt
Gatunek: postapo
★★★★★★★☆☆☆

Kolejne Metro i zarazem kolejna część serii napisanej przez Roberta J. Szmidta.

Ponieważ od poprzedniej części tego autora minęło trochę czasu, na początku miałem problem z przypomnieniem sobie kto jest kim i jak zakończyła się poprzednia część "Otchłań". Po wydarzeniach z poprzedniczki Nauczyciel wraz z Iskrą ruszają by zniszczyć ustanowiony przez Czystych porządek. Otrzymujemy trochę więcej powierzchni, jest trochę taktyk cichego eliminowania przeciwników, forteli. minusem były dla mnie chwile, gdy bohaterowie przerzucali się cytatami z filmów. W ogólnym rozrachunku w porządku, na pewno lepsze niż wydawane ostatnio w ramach uniwersum części.

Tytuł: Karpie BIjem
Autor: Andrzje Pilipiuk
Gatunek: fantasy
★★★★★★☆☆☆☆

Kolejny zbiór opowiadań o przygodach bimbrownika-egzorcysty z Wojsławic.

Tom nie wyróżnia się niczym szczególnym na tle poprzedniczek. Poszczególne opowiadania bywają lepsze lub gorsze. Typowe lekkie czytadło na wakacje

Tytuł: Virion. Adept
Autor: Andrzej Ziemiański
Gatunek: fantasy
★★★★★★☆☆☆☆

Trzeci tom przygód Viriona.

Czytając Achaję i pokrewne serie odnoszę dziwne wrażenie, że co chwila napotykam na słowo "pragmatyczny" we wszystkich możliwych wariantach i przy każdym kolejnym spotkaniu mam ochotę rzucić czytnikiem ( ͡° ͜ʖ ͡°).

Virion wraz z towarzyszami nadal uciekają i pod drodze napotykają szermierza natchnionego, który pierwotnie miał tropić protagonistę, jednak postanawia się do niego przyłączyć i go szkolić. Cała książka to w sumie kopiuj-wklej poprzedniego tomu, tylko z ukrywaniem się po wsiach zamiast krzakach i z nowym nauczycielem. Nauka Viriona nadal polega na udzielaniu porad typu "nie walcz z przeciwnikiem, tylko go zabij". Trochę świeżości wniosło tu wprowadzenie służb wywiadowczych i ukazanie ich pracy od środka.

Tytuł: Świątynia na Bagnach
Autor: Michał Gołkowski
Gatunek: fantasy
★★★★★★★☆☆☆

Trzeci tom przygód nieumarłego Zahreda.

Trochę obawiałem się powielania schematów poprzednich części, ale Michał Gołkowski pozytywnie mnie zaskoczył.

Na początku poznajemy młodego chłopaka Drusa, który wraz ze swoim przyjacielem wędruje po nieokreślonej krainie od wioski do wioski. Pewnego dnia, Drus znajduje na bagnach szczątki mężczyzny. Okazuje się, że zwłoki zdają się być żywe. W kolejnych latach Drus regularnie odwiedza ciało Zahreda i pomaga mu się zregenerować. Proces trwa bardzo długo i gdy udaje mu się w znacznym stopniu przywrócić Zahreda do normalności tworzy kult, ogłasza się najwyższym kapłanem i zaczyna toczyć własną grę.

Podoba mi się to, że w tej części, to Zahred jest zwierzyną a nie myśliwym. Jego dar nie dość, że nie działa prawidłowo, to jeszcze jest sabotowany i to niekoniecznie mu się podoba. Postanawia więc wyzwolić się z okowów.

Książkę czytało się bardzo przyjemnie, głównie ze względu na poprowadzenie historii w inny sposób. Dzięki temu nie odczuwamy, że trzeci raz czytamy to samo.

#bookmeter