Jaki region Francji wybrać?
Są to moje preferencje osobiste ale pokrywają się w dużej mierze z tymi Francuzów.
Uwzględniam w tym atrakcyjność danego regionu, mieszkańców, bezrobocie i ilość imigrantów.

Na początek, co odradzam:

1. Ile de France czyli Paryż i okolice. Do Paryża można jechać pozwiedzać ale mieszkanie w 12-milionowej metropolii nie jest przyjemne. Tak, tam mieszka ok 1/3 ludności Polski. Drogo, korki, dużo imigrantów. A i z sympatia miejscowych nie za bardzo. Dlatego tez, Paryżan nikt nie lubi.

2. Korsyka. To tylko przez trudności z integracja, bo miejscowi nie przepadają nawet za rodakami z kontynentu. Ale planujemy wycieczkę motocyklowa na wyspę i uaktualnię informacje (tak, mając dzieci tez można mieć życie).

3. Basen morza śródziemnego ale tylko ze względu na większą liczbę imigrantów i wyższe bezrobocie. Można ale trzeba uważniej wybierać departament.

Co polecam:

1. Numer jeden to moj coup de cœur – Alzacja. Jestem zakochany w tym regionie. Zresztą jest to niezmiennie od lat ulubiony region Francuzów. Był nawet plan na przeprowadzkę ale nie wyszło. Krajobraz, klimat miasteczek, kuchnia (dużo wpływów niemieckich, wiec i bardziej podobna do polskiej niż w cieplejszych regionach), legendarne Marchés de Noël. Mieszkańcy, choć pozornie chłodni i zamknięci ,są bardzo sympatyczni a przede wszystkim bardzo „profesjonalni”. Minusy? Głownie to, ze odczuwa się tu mocny wpływ przede wszystkim Niemiec. A jednak miała być Francja. Im dalej od Strasburga tym ceny nieruchomości niższe i mogą być naprawdę tanie. Ale wtedy dobrze mieć prace zdalna. Ciekawostka: żeby zrobić „œ” na klawiaturze wciskamy Alt+0156. No chyba, ze chcemy duże to Alt+140. Witamy we Francji xD Tak naprawdę nie jest to istotne, bo wszędzie jest autokorekta.

2. Kolejne dwie propozycje nie są po kolei, bo jest wyrównanie. Bretania. To taki trochę francuski „Górny Śląsk”. Są przywiązani do swojego regionu i maja pragnienia niepodległościowe. Konserwatywni i wierzący ale nie są zamknięci bardzo na obcych. Na pewno bardziej zaakceptują Polaka niż kogoś z Paryża xD Wiadomo, ze Bretończyka trudniej będzie poklepać po plecach niż kogoś np. z Akwitanii. Pełno malowniczych miasteczek i wsi do tego bardzo przystępne ceny nieruchomości i niskie bezrobocie. Pogoda nieco brytyjska tzn cały rok 18 stopni. Ulubiony region mojej drugiej polówki.

3. Kraj Loary (Pays de la Loire). Moj region, chociaż mieszkam na samej granicy z Nowa Akwitania. Mocno rozwijający się ostatnio, z niskim bezrobociem. Ceny nieruchomości różne, bo można kupić za 400k dom przy plaży albo 50km za tyle samo cala wieś. Sympatyczni ludzi, praktycznie brak obcych, wiec są otwarci i bez uprzedzeń. Klimat zaczyna już się robić południowy. Np. w moim mieście jest ponad 2600h słońca rocznie (dla porównania w Polsce średnio 1600h a na Lazurowym wybrzeżu 2800-2900). Bretania i Kraj Loary to regiony o jednych z najwyższych zarobków ale wyróżniają się czymś innym. Są najbardziej wyrównane, tzn jest najmniejszą liczbą bogatych i biednych jednocześnie.

4. Nowa Akwitania (Nouvelle-Aquitaine). Podobnie wygląda sprawa jak wyżej. No może poza wyższym bezrobociem. Tylko tu już architekturą i roślinnością odczuwamy południe. I temperatury tez wyższe. Cudowne warunki do surfowania, ludzie luźni i przyjaźni. Generalnie we Francji jest taka zasada, ze im bliżej morza i południa tym łatwiej nawiązywać relacje. A i zycie toczy się wolniej.

Gdzie jeszcze? Normandia jest urokliwa, jeśli ktoś nie lubi wysokich temperatur. Również sympatycznie i mało imigrantów. Owernia z centralnych regionów. To są takie „pewniaki”, w innych tez można znaleźć fajne miejsca tylko trzeba dokładniej wybierać.
Mam mieszane uczucia co do Centre. Z jednej strony pięknie (zwłaszcza wzdłuż Loary) a z drugiej ludzie skrajnie rozni. Jedni super sympatyczni a inni problematyczni.

To tyle takiego krótkiego wpisu. Będę jeszcze prawdopodobnie do tego wracal z wieksza iloscia szczegolow.

Bon weekend!

tag do obserwowania #francjadasielubic

#francja #emigracja #emigrujzwykopem pokaż całość

Jak być szczęśliwym na emigracji?
Do tworzenia tych wpisów skłoniły mnie dwie rzeczy:
1 chęć przybliżenia Francji często pomijanej jako kierunek emigracji
2 próba zmiany podejścia do emigracji, żeby jak najwięcej z was (tych emigrujących ale nie tylko) mogło być szczęśliwych.

Znacie ludzi, którzy czują potrzebę ulepszania otaczającego świata i pomagających bezinteresownie? Ja też nie ( ͡° ͜ʖ ͡°). Ale tak naprawdę to trochę ja (dzięki temu m.in. poznałem swoją żonę).
Od dawna obserwuje tag emigracja i wyciągałem pewne wnioski. Głównie nie do końca poprawne (wg mnie) kryteria wyboru kraju.

Kiedyś jechało się gdziekolwiek, byle dostać pracę. Różnice zarobków miedzy Polską a zachodem były tak duże, że kierunek nie miał zbytnio znaczenia. Ale czasy się zmieniają i te różnice są coraz mniejsze. Dziś więcej ludzi decyduje się na emigrację z innych powodów jak mentalność, klimat, jakość usług publicznych itp. Mimo, to ciągle pierwszym i najważniejszym kryterium są zarobki.
Owszem to ważne ale powinno być istotne na tyle, czy można się gdzieś utrzymać na jakimś tam poziomie a nie czy w jednym miejscu się zarobi 100, 200 czy 500€ mniej czy więcej. Co z trochę wyższych zarobków jeśli dane miejsce ci się nie podoba? Jeśli ludzie są nieprzyjaźni? Jeśli pogoda ci nie odpowiada? Wtedy jest to droga do częstego tematu czyli depresji na emigracji. Gdy gdzieś ci się nie podoba zaczynasz widzieć same problemy.
Dość często słyszę sugestie, niekiedy trochę żartem, że w moich opisach to "kraina mlekiem i miodem płynąca" i koloryzuje. Nie, po prostu świadomie wybrałem miejsce, które mi odpowiada, i gdzie się dobrze czuję.
To jest zawsze bilans plusów i minusów. Czy to jest Francja, Niemcy czy nawet Polska. Małe błahostki mogą wtedy urastać do rangi wielkich problemów a zalety niedoceniane.
Jak słyszałem "w Polsce jest lepiej, bo we Francji minimalnie kartą można zapłacić 15€ a w Polsce tego nie ma". Pomijam, że autor chyba nigdy ze swojego dużego miasta nie wyjechał bo to nie do końca prawda ale mniejsza o to.
Faktycznie w jakimś kiosku często jest minimalna kwota typu 10 czy 15€. Wiec idąc po gazetę noszę 2 dychy w portfelu i "wielki" problem rozwiązany. Wydaje mi się istotniejsze w tym wypadku na przykład to, że mam 2x większe szanse przeżycia poważnej choroby ale może mam inne priorytety.
Albo, że pani na kasie wolno kasuje i gada z klientem. Masz dwie opcje, możesz stać i toczyć pianę albo zwolnić (bo i gdzie się spieszyć) i poczekać tą minutę a jak przyjdzie twoja kolej to też nią pogadasz. A jeśli nie jesteś w stanie to znaczy, że źle wybrałeś.
Szkoda na to życia.

Mamy dziś możliwości o jakich nawet nie marzyły miliony Polaków emigrujących na przestrzeni wieków. Można pojechać do dowolnego kraju i tam żyć. Nie trzeba się poniżać, ukrywać, pracować nielegalnie. Mamy internet, samoloty a nie musimy zostawiać wszystkiego za sobą. Europa jest mała a jednocześnie składa się z wielu krajów diametralnie różniących się klimatem, kulturą i mentalnością. Każdy znajdzie coś dla siebie. Nie warto iść na łatwiznę. Zwłaszcza po brexicie, gdzie odpadł główny kierunek emigracji z językiem angielskim (i tak naprawdę jedyny). Mimo, że są kraje, gdzie teoretycznie można się dogadać wszędzie po angielsku, chcąc się tam integrować i żyć normalnie trzeba się w końcu nauczyć miejscowego języka. Dlatego najpierw wybiera się potencjalnie fajne dla siebie miejsce a później dostosowuje do niego.
To wg mnie taki klucz do bycia szczęśliwym na tej emigracji, która nie zawsze jest łatwa, a nawet nigdy taka nie jest ale będąc zadowolonym łatwiej przezwyciężać trudności.
Też nieraz miałem ciężko, i to nie tylko na początku będąc samemu.
W następnym wpisie przybliżę regiony Francji subiektywno-obiektywnie, czyli gdzie warto się zainstalować. Muszę bazować na własnych doświadczeniach i odczuciach, bo ciężko o poradnik dla imigranta. Najwięcej wiem o północnej, zachodniej i centralnej Francji.

A teraz wrócimy do tego, co jak się okazuje bardzo lubicie.

Był rok 2013. Kupilem dom, do remontu ale z fajną działką. Gigi-człowiek 1000 pomysłów (dziennie) nudził się trochę prowadząc firmę budowlaną, aby to zmienić i poprawić sytuację materialną kupił restaurację xD
Poinformował mnie o tym po zakupie, tak jak swoją żonę. Nawiasem mówiąc doprowadziło to do rozwodu, bo to jednak duży zakup bez konsultacji w trudnej sytuacji finansowej (i tak się dziwiłem, że tak długo wytrzymała bo była totalnym przeciwieństwem).
W międzyczasie ten denerwujący mnie koleś odszedł z pracy. W nowej firmie słysząc jakie ma doświadczenie obiecali mu, że będzie szefem po paru miesiącach. Nie został nim xD
Ale nic w przyrodzie nie ginie i przyszedł na jego miejsce inny ciężki przypadek. Jako człowiek multi talent zostałem oddelegowany do remontu restauracji. Płytki, malowanie, zrobiłem bar z kamienia i wymurowałem piec do pizzy. Równocześnie zatrudniany i wdrażany był personel. Okazało się, że gastronomia to chyba najbardziej podła branża jeśli chodzi o pracowników. Z ekipy zatrudnionej do otwarcia ostała się jedna a w ciągu pierwszych 2-3 miesięcy przewinęło się ok 30 osób (na 3-4 pracujące).

Ghislain musiał pomagać w południe i wieczorem więc biegał to tu to tam między murowaniem a robieniem steków. Ale mieliśmy fajna bazę na pijackie wieczorki. Gdy zamykali przenosiliśmy się do portu, bo tam wszystko było otwarte dłużej. Nawet spotykałem się z jedną kelnerką.
Biznes szedł średnio, do tego ci pracownicy. Jedyna osoba, która została z początkowej ekipy, barmanka/kelnerka. Sympatyczna, ładna dziewczyna tylko grająca w przeciwnej drużynie. Pewnego wieczoru był mały ruch, zaczęły pić ze swoją dziewczyną. Skończyło się tak, że się rozebrały i skakały po stołach. Tak nago poszły do domu. Nie trudno się domyślić, że też zasiliła szeregi bezrobotnych. Niedaleko mnie znajduje się szklarnia, w której pracuje dużo Polek. W akcie desperacji raz tam pojechałem popytać, czy któraś nie jest zainteresowana stałą praca. Zainteresowanie było ale nie pracą.

Zupełnym przypadkiem poznałem dziewczynę. Pół Francuzkę, pół Ukrainkę, pół Polkę albo jakoś tak. Do tej pory myślałem, że jestem odporny już na takie rzeczy ale stało się. Strzała amora, zemsta belzebuba czy jak to nazywają. Ale nie było źle, piękna, wykształcona, bogata do tego zakochana. Jej ojciec chciał mnie wciągnąć do firmy i pójść na emeryturę przepisując ją na nas. Idealnie nie? Tak, by było...

…gdyby nie okazała się wariatką. Jak ta dziewczyna mnie zniszczyła psychicznie. Myślę, że później już nie byłem taki jak wcześniej. Kosztowało mnie to bardzo dużo zdrowia psychicznego ale i pieniędzy też. W dodatku miesiącami nie mogłem się od niej uwolnić. Myślałem, że już się po tym nie pozbieram i będzie to już koniec moich związków.
A i pojawił się pierwszy towarzysz do mojego domu. Chłopaki na budowie znaleźli 2-tygodniowego rudzielca. Karmienie strzykawką, w południe zamiast jeść jechałem 20km do domu, żeby nakarmić kota.
Zbliżały się wakacje 2014 i aby to odreagować pojechałem na urlop do Polski. Mieszkałem w miejscowości turystycznej i mam znajomych w całej Polsce, dlatego każdy wyjazd to tournée po kraju. Na sam koniec wylądowałem w Warszawie, gdzie miało wydarzyć się coś, co wywróci moje dotychczasowe życie do góry nogami.

Okazało się, ze moja była przeprowadziła się do stolicy. Przed moim wyjazdem zadzwoniła do mnie z pytaniem, czy nie mógłbym pomóc jej koleżance, która kupiła lustra ale nie ma kto jej ich zamontować. Piotruś, dobry samarytanin poszukał wiertarki w piwnicy u kumpla i pojechał. Robota zrobiona, nawet fajnie się rozmawiało. Na drugi dzień wracałem do Francji, wymieniliśmy jeszcze parę smsów.
Jakoś tak wyszło, ze ta dziewczyna przyjechała do mnie miesiąc później, na kilka dni. Polubiliśmy się, totalnie normalna dziewczyna podobnie doświadczona przez życie. Szukaliśmy jakiegoś rozwiązania, gdy wróciła do kraju. Stwierdziłem nawet, ze w sumie mogę wrócić na jakiś czas do Polski, bo wszędzie sobie poradzę. Ale potrzebuje kilku miesięcy na uregulowanie spraw i projektów. Ale nie chciała tak długo czekać, wiec załatwiła sobie prace zdalną. Pojechałem znowu do Polski, załadowaliśmy wszystkie graty i do domu. Z początku, rodowita warszawianka nie mogła się odnaleźć na francuskiej wsi ale po 2-3 miesiącach na pytanie o nasz powrót do Polski (co było w planach na początku) powiedziała:

„Nigdy w życiu”

Z przykrością informuje, że muszę przestać wołać na moje wpisy. Zainteresowanie przerosło moje najśmielsze oczekiwania i dziś mam 2k osób do tego. Nie dam rady. Więc zachęcam do obserwowania tagu.

Dziękuję bardzo za pozytywne reakcje przy okazji mojego urodzinowego wpisu. Brak hejtu nie jest taki oczywisty a jednak go nie ma.

tag do obserwowania #francjadasielubic

#emigracja #francja #emigrujzwykopem #europa pokaż całość

źródło: received_624613391294092.jpeg

#susza

#uk #francja #holandia #europa #klimat #pogoda #ciekawostki

źródło: Beztytułu.png

Loara, Francja.
#europa #francja #susza #pogoda

źródło: i.imgur.com

Polscy strażacy jadą pomagać Francuzom
#francja #strazpozarna

źródło: ei_1660203749630.jpg

Dziś wbijam 36 level. Mam już chyba wszystko, kochającą żonę, super dzieciaki, psa i kota no i oczywiście fajne miejsce do życia ( ͡° ͜ʖ ͡°) a do 30 byłem sam na #emigracja i myślałem, że już się to nie zmieni
Nie poddawajcie się

#wykop30plus #francja #chwalesie i trochę #wygryw

źródło: IMG_20220810_084402.jpg

Jeszcze jakiś czas temu żałowałem tego kontynentu ale patrząc na ilość rusofilów na nim, skala jest porażająca to mam go w dupie zboże może tam nie dopływać

"Dziękuję panie prezydencie putin, cała afryka liczy na was"

#polska #ukraina #wojna
#afryka #francja

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: Screenshot_20220809-105522_Facebook.jpg

To się w głowie nie mieści ile "francuzów" popiera aneksje terytorium ukrainy i pisze że rosja putina jest potężna etc. I to dużo osób czekoladowych pisze takie bzdury, jeszcze komentarze w stylu że zachodnia demokracja nie jest najlepsza xD to wypierdzielaj do swojej chatki z gówna do afryki

#polska #ukraina #wojna
#francja

Pierwszy raz w życiu odwiedziłem Paryż. Ileż ja się nasłuchałem wcześniej negatywnych opinii o tym mieście, że niby bród smród i pełno bezdomnych...Byliśmy w najpopularniejszych turystycznie miejscach i ku mojemu zdziwieniu Paryż w porównaniu do Londynu jest czyściutki i ogarnięty. Ilość miejsc do zwiedzenia i zobaczenia wręcz przytłacza i nie da się wszystkiego zobaczyć w 5 dni. Największym minusem Paryża jest ogromna ilość ruchliwych ulic przy zabytkach, przez co nie można poczuć klimatu miasta. Ogólnie polecam odwiedzić i z tego co widziałem to zachód jeszcze do końca nie zgnił ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Jak chcecie zobaczyć więcej to zapraszam do mojego filmu na yt: https://youtu.be/zVlJe5nr16k

#piotrwefrancji #francja #emigracja #zagranico #youtube #pokazmorde pokaż całość

źródło: Add a heading.jpg

Jak skończyłem w poprzednim wpisie po roku zostałem szefem ekipy i "prawą ręką" szefa. Zwłaszcza jeden pracownik miał z tym problem, bo jak to tak żeby młody mu mówił co ma robić. A jednocześnie nie potrafił sobie radzić z problemami ani podejmować decyzji. Taki typ człowieka. W każdej firmie musi być ktoś toksyczny. Chociaż ja zawsze byłem wyluzowany. Nawet śmieszyło mnie to, że gdy nie patrzyłem potrafił np podejść do ściany, którą murowałem i próbować ją jakoś przepchnąć. Ale z Gigim (szef) dobrze mi się pracowało chociaż nie zawsze było to łatwe. On nie zna słowa "problem", wszystko jest proste. Nieraz się zdarzało np zacząć ręcznie lać strop w piątek o 17 we dwóch xD

Jeździliśmy razem na targi, na wyceny budów, bardzo polegał na moim zdaniu. Pamiętam jak kiedyś przywiózł mnie na nową "budowę" i kazał przestawić drewniany dom w całości. Na pytanie jak odpowiedział, że coś wymyślę. I faktycznie wymyśliłem, przesunąłem ten trochę zgniły dom. Te kilkanaście metrów jeszcze nie było problemem a obrócenie go o 90°.
Nie były to najlepsze lata dla budowlanki tutaj, dlatego też nie był skłonny do płacenia więcej za bardzo. Za to można było korzystać z innych rzeczy. Koparka, Manitou, wywrotki, materiały itp wszystko mogło być brane po pracy za darmo. To był bardzo dobry układ. Nie daje podwyżki ale odbijam to sobie z dużą nawiązką na fuchach.

A poza pracą zacząłem się zderzać z francuską biurokracją. Prawie każdego dnia było coś w skrzynce do uzupełnienia i odesłania. Trzeba się narodzić na nowo. To zdrowotne, to emerytura, to jakieś zwiazki, to znowu to samo co już było (kij wie dlaczego).

Mieszkanie nad morzem jest specyficzne. Latem pełno ludzi a przez resztę roku cisza i spokój. Trzeba znaleźć sobie jakieś zajęcie. Zacząłem robić coś, co jeszcze do niedawna wydawało mi się być abstrakcją, żeby tak sobie wychodzić z domu i robić, surfować. No i obowiązkowo motocykl, bo od czasu przeprowadzki nie jeździłem. Nie ma czegoś takiego jak "sezon". W zimie 15 stopni (poza może 2 zimnymi tygodniami) więc po pracy jest coś do roboty. U mnie jeszcze jedna fajna sprawa, w zimie nie ma policji. Przyjeżdżają tylko latem ale wtedy czepiają się tylko turystów xD
Idylla? Miałem często wątpliwości czy dobrze robię, może lepiej siedzieć z rodziną w Polsce. Ale z drugiej strony naprawdę mi się podobało takie życie.

Często ktoś pyta czy Polak ma szansę "wyrywać" na zachodzie. Na to, że jest Polakiem? Nie, chociaż można to wykorzystać jako atut. Tak naprawdę nie ma to znaczenia. Chociaż miałem jakieś opory przed poważniejszymi związkami (nie czułem się jeszcze tak mocno związany i myślałem, że w razie czego może być trudniej np wrócić do Polski).

Do Polski jeździłem na urlop raz w roku. Nie pamiętam kiedy, prawdopodobnie za drugim razem cieszyłem się na wyjazd (wiadomo rodzina, znajomi) ale jeszcze bardziej cieszyłem się na powrót do domu, do Francji.
Bo paradoksalnie mieszkałem tam dopiero dwa lata ale czułem się u siebie. Gdy miałem jakiś problem miałem się do kogo zwrócić o pomoc bez względu na porę dnia czy nocy. A nie słyszałem wymówek mimo wieloletnich znajomości. Zresztą emigracja bardzo przetrzebiła moje grono znajomych (co wyszło na dobre).

Językowo byłem już dobrze ogarnięty. Pamiętam moment, w którym ucieszyłem się, gdy ktoś mówi do mnie po francusku. Obok miejsca gdzie pracowałem była budowa z Portugalczykami. Nagle jeden do mnie podleciał i zaczął coś krzyczeć po swojemu. Nie mogłem skleić co to za język w ogóle. Po chwili podszedł jego ziomek i zaczął przepraszać i tłumaczyć, że tamten mnie wziął za swojego (mam ciemną karnację i faktycznie często mnie biorą za kogoś z półwyspu iberyjskiego). Ale fajnie było usłyszeć francuski.

Aby nie było zbyt różowo coś mi wyskoczyło na plecach. Jak przystało na prawdziwego mężczyznę pomyślałem, że to rozchodzę xD
Ale nie, tak uciskało, że nie bardzo dało się chodzić. Więc jedziemy na SOR. Nigdy nie bylem w szpitalu a to jeszcze w obcym kraju. Powiedzieli, że wytną mi to miejscowo (tłuszczak) i do domu. Na łóżko, zawieźli mnie gdzieś, przeszedł anestezjolog robić wywiad. Coś mi się nie kleiło ale nie znam się przecież. Maska na twarz, proszę liczyć do 10.
Gdy się obudziłem okazało się, że nigdzie nie wyjdę i zostaje w szpitalu. No nic, przyda mi się odpoczynek. Leżałem tak ze wszystkim na wierzchu, co chwile przychodziła jakaś pielęgniarka (chyba specjalnie bo wychodząc widziałem, że tam same dziadki leżą).
Przyszła pielęgniarka na zmianę opatrunku razem z panią doktor. I tak rozmawiałem z nią a gdy pielęgniarka zdjęła mi opatrunek odwróciłem się by zobaczyć jak to wygląda. Oczywiście nie widziałem bo nie dałem rady a lekarz do mnie "mała dziurka". Widziało mnie wcześniej nie wiem, kilkanaście kobiet a dopiero gdy zaczęła do mnie mówić po polsku to zrobiło mi się głupio. Dziwne. Jej rodzice byli Polakami stąd znała język.
Po wyjściu ze szpitala 2 tygodnie siedzenia w domu. Dla mnie to dramat, bo nie mogę za długo usiedzieć na tyłku.

Pracowałem coraz więcej, niekiedy 30 dni w miesiącu. W domu się nie przelewało, zamiast na studia programista15k musiałem iść do pracy, więc dobrze było mieć zapas pieniędzy. Tym bardziej, że ta praca nie była do końca dla mnie i trzeba robić później coś innego.
Budowlanka zaczęła się poprawiać, Gigi otworzył firmę sprzedającą gotowe domy. Malowałem je po pracy. Wiadomo standard deweloperski czyli pistoletem pach pach i zrobione. Stała, lekka dodatkowa kasa. Szef pchał mnie w nieruchomości, z początku trochę się opierałem bo wydawało mi się to ogromne przedsięwzięcie. Na namówiłem chłopaka, z którym pracowałem, wzięliśmy razem kredyt i zbudowaliśmy dom. My stan surowy a resztę firmy (chodziło o ubezpieczenie). Zysku było ok 40k€ na głowę. Bo co ciekawe we Francji nie trzeba od tego płacić podatku xD

To był bardzo przełomowy moment w moim życiu. Kumpel już nie chciał w to wchodzić, bo chciał dom dla siebie i dziewczyny (btw już dawno się rozstali) ale już mogłem sobie poradzić samemu. Był rok 2013. Udało mi się zrobić tak dużo. Z perspektywy czasu, wydaje mi się, że wtedy nic nie robiłem ( ͡° ͜ʖ ͡°)

tag do obserwowania #francjadasielubic

#francja #emigracja #emigrujzwykopem pokaż całość

źródło: IMG_20220807_180300.jpg

Wrzucam pierwszy wpis zanim jeszcze powstał tag #francjadasielubic dla porządku.

Chcialem opisac dosc niepopularny i nie do końca znany kierunek emigracji, Francję.
Będzie trochę długie ale wiele osób mnie o to pytało.

Mieszkam tu 14 lat, mam obywatelstwo francuskie, dzieci sie tu urodzily i mam dwie firmy, jedna w budowlance a druga zajmujaca sie wynajmem nieruchomości.
Francja ma rozne oblicza, z jednej strony Paryz z calym tym syfem i prowincja bedaca zaprzeczeniem panujacych tu stereotypów.
Nie bede rozrozniac plusow i minusow kazdej kategorii bo wiele jest subiektywnych a czesto plus moze byc jednoczesnie minusem.
1. Biurokracja.
Najważniejsze po przyjeździe. Francuska slynie z rozbudowania i papierologii. Plusem jest to, ze gdy wszystko zalatwisz z gory wiadomo jaka bedzie decyzja bo nic nie zalezy od czyjegos widzimisie.
Prawo do zapomnienia zadeklarowania czegoś, dowolna zmiana deklaracji podatkowych na 5 lat do tylu, itp
2. Nieruchomości.
Poza najwiekszymi miastami ceny sa porownywalne z polskimi. Przy czym nie ma co sie sugerowac wielkoscia miasta, bo tak jak Paryz nie rowna sie Warszawa, to samo dotyczy innych miejsc. Jak ktos mi ostatnio tu wytknął, ze mieszkam na zadupiu.
No tak, mieszkam w malym nadmorskim miasteczku ale w odleglosci 30min mam swietne uczelnie, mozliwosc pracy w lotnictwie, projektach kosmicznych czy przy atomie. Z tym to nawet w Warszawie problem.
Ceny wynajmu zaleza od lokalizacji ale za 400-500 euro mozna znalezc bez problemu 2-3 pokojowe mieszkanie czy maly domek (i dostac polowe doplaty ale o tym później)
3. Kredyty.
"Hipoteczne" ponizej 1% (dalem cudzyslow bo nie ma tu hipoteki jako takiej)
Konsumpcyjne w podobnym %
Limit 33% dochodow (ale to do ustalenia zawsze)
4. Bankowość.
Jeszcze mocno w XXw. Czeki w powszechnym użyciu. Wada i zaleta. Plusem na pewno wszelkie kaucje.
Wielkim plusem jest to, ze o wszytkim decyduje czlowiek w twoim lokalnym oddziale banku. Nie rozbijasz sie o sciane tylko zawsze rozmawiasz z człowiekiem, ktory nie ma sztywnych regul (stad te 33% do dogadania).
Zwlaszcza w jakiejs mniejszej miejscowosci gdzie np zna firme w ktorej pracujesz i dla niego to dodatkowa gwarancja.
Ale ogolnie trzeba byc cierpliwym.
5.Praca.
Minimalna pensja:
35h 1270 netto
40h 1450 netto
Realnie trzeba dodac ~150 euro do tego (wiecej w dziale zasiłki)
Pracy jest duzo, zwlaszcza w budownictwie i transporcie gdzie zarobki sa znacznie wyższe.
To co Polakom najczęściej przeszkadza to brak "kultu pracy" czyli tyle co w umowie i do domu. Są ważniejsze rzeczy.
Dobrym rozwiązaniem są agencje pracy tymczasowej (nie mylić z polską czy holenderską patologią) gdzie na tym samym stanowisku zarabia się więcej niż normalnie.
6. Zasiłki.
Generalnie nie jestem fanem ale staram sie mowic o wszystkim.
PPE tzw premia za prace. Doplata do pensji dla malo zarabiajacych (akurat jedyny zailek ktory mi sie podoba bo trzeba pracowac by go dostac)
APL dopaty do wynajmu. Tu to zawsze sprawa indywidualna i ciezko podac kwotę. Np ja na poczatku wynajmowalem 3 pokoje za 450 i 250 dostawałem.
ARE. Zasilek dla bezrobotnych. Wynosi jakies 2/3 zarobkow wiec idzie za to przeżyć.
Można korzystać bez problemu ze szkoleń zawodowych albo finansowanych przez urząd pracy albo z własnego konta (pracując "odkłada się" pieniądze do wykorzystania w dowolnym momencie na dowolne szkolenie).
7. Podatki.
Wbrew powszechnej opinii dość niskie. Przez rozbudowany system zawsze jest 1000 sposobów, żeby czegoś nie zapłacić. Np ja przy rodzinie 2+2 mam na JDG 70k€ kwoty wolnej a w rzeczywistości od dochodów >100k nie płacę dochodowego.
ZUS zależy od wysokości pensji ale do ~2500€ obciążenia są niższe niż w Polsce.
8. Koszty auto/moto.
Brak jakiegos podatku. Przeglad co 2 lata. Ubezpiezczenie w podobnych cenach jak w PL
9. Sluzba zdrowia.
Jedna z najlepszych w Europie. Bardzo dobre podejscie do pacjenta (potrafią przepraszać, ze wizyte u specjalisty masz dopiero za miesiąc)
Bardzo dobre warunki w szpitalach (po urodzeniu pierwszego dziecka mieszkalismy 7 dni w szpitalu w indywidualnym pokoju z lazienka a posilkami dzielilismy sie na pol xD)
Jesli pracujesz (pracodawca ma obowiazek zapewnic dodatkowe ubezpieczenie) wszystko jest bez oplat wlacznie z okularami i dentysta (max 1 implant rocznie)
Naprawdę przez tyle lat nie przychodzi mi do glowy jedna wada.
10. Zlobki i przedszkola.
Prywatny zlobek z wyzywieniem to ok 50 euro miesięcznie ale jest to uzależnione od dochodu na osobę w rodzinie. Od 3 roku jest obowiazek przedzszkolny i opieka jest calkowicie darmowa.
11. Imigranci.
Brak. Serio. Fakt, ze ostatnio troche Ukraincow sie pojawilo ale nie pamietam kiedy jakiegos nie europejczyka widziałem. Polakow tez w mniejszych miejscowosciach nie ma a jesli juz sa to nie rzucaja sie w oczy.
12. Miejscowi.
Nastawienie? Życzliwe, nie maja zadnych uprzedzen bo Polakow bardziej kojarza ze starymi imigracjami (głównie przed i po wojnie). Zreszta wiecej niz co 10 Francuz ma jakies polskie korzenie.
13. Pogoda.
Duży kraj majacy dostep do 2 morz i oceanu, 3 pasma górskie. Kazdy znajdzie cos dla siebie.
Bez problemu można mieć >2000 godzin słońca i mocno dodatnie temperatury w zimie.
14. Najważniejsze. Język.
Jak powszechnie wiadomo we Francji ciężko z angielskim. Zależy to w sumie od regionu bo język obcy jakiego się uczą zależy od najbliższego sąsiada.
Ale dla chcącego wszystko się da. Sam gdy przyjechałem nie znałem słowa po francusku. A nie korzystałem z żadnej agencji itp tylko normalnie znalazłem pracę i mieszkanie, załatwiłem wszystkie formalności. Francuski jest prostym językiem i komuś znającemu angielski wystarczy parę miesięcy by posługiwać się nim bez problemu na codzień.
A znając francuski przyjeżdżając np do Polski można łatwo wyjść z przegrywu ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Przez notoryczny brak czasu nie przygotowywałem tego wpisu specjalnie i pewnie wiele elementów pominąłem ale chętnie odpowiem na ewentualne pytania.

Francja da się lubić ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#francja #emigracja #emigrujzwykopem pokaż całość

źródło: IMG_20220713_223040.jpg

Ruiny XI-wiecznego zamku Talmont zniszczonego w XVII wieku. Często bywał tu król Anglii Ryszard Lwie Serce.

#francja #zabytki #zamki

źródło: IMG_20220806_173529.jpg

#polska #uk #brexit #neuropa #podroze #brexit #niemcy #singapur #koreapoludniowa #japonia #ue #francja #ciekawostki

źródło: pbs.twimg.com

Dlaczego akurat Francja? Przyznam, ze nie bylo jakiegos racjonalnego powodu dla którego wybrałem akurat ten kraj. Mialem jakies zafascynowanie Francja będąc nastolatkiem. W Polsce robiłem wiele rzeczy, m.in. handlowałem węglem xD (w 17 lat temu komisja w PUP odmówiła mi dotacji na taką działalność, bo się odchodzi od węgla i to przyszłościowe. Śmieszne z perspektywy czasu).

Raz pojechałem na wakacje i juz wiedzialem więcej. Drugi wyjazd był już do pracy, niestety przez agencje. Znalazłem się w alpejskim kurorcie z ok 50 chłopa z tzw Polski B. Niemal od razu okazało się, że nie pasuje do tego towarzystwa, które nie miało innych rozrywek poza piciem (najczęściej whisky z kieliszków popijając czymś). Ale jeden Francuz wybrał mnie do bycia "złota raczka" w luksusowym hotelu. To całkowicie odmieniło mój pobyt, bo mieszkalem i pracowalem gdzie indziej niż reszta. A dlaczego "niestety" przez agencje? Bo po powrocie do kraju okazalo sie, ze ta sie zwinela łącznie z ostatnia wyplata.

Chwile posiedzialem w Polsce i dogadałem się ze znajomymi mieszkającymi we Francji. Spakowałam wszystkie swoje rzeczy i ruszyłem. Miałem 22 lata i bylem pewien, ze nie wracam. Na miejscu trzeba bylo znalezc prace, co nie było proste, bo raz, że nie znałem języka (poza liczebnikami) i nie miałem zawodu jako takiego. Napisałem CV i wrzuciłem do skrzynki lokalnej firmy budowlanej. Na drugi dzien dostalem telefon (właściwie to moi znajomi bo jakbym mial sie dogadać przez telefon hehe) że szukają kogoś i się odezwie w tygodniu. Czekałem i czekałem. W piątek wsiadłem w samochód i pojechałem do tej firmy sprawdzic dlaczego nie ma odzewu. Spotkałem tam przyszłego szefa do polowy w betoniarce kującego młotem zaschnięte zaprawę. Powiedzial, ze nie mial czasu/zapomnial sie odezwac (wtedy tego nie rozumiałem ale akcja z betoniarka i "zapominalstwem" to był znak). Wszystko ok i mam przyjść w poniedziałek i liczy, ze ze mna podszkoli swoj angielski. I tak oto zostałem masonem (murarzem). Byłem wyluzowany, bo moglem sie z nim dogadać po angielsku. Okazalo sie tylko, ze jego nigdy nie ma a ludzie z ktorymi pracuje na co dzień znają tylko francuski (a jeden to i z tym średnio). Ale wszyscy byli życzliwi i wyrozumiali, więc mogłem uczyć się języka i zawodu jednocześnie a nie jest to latwe jesli nie wiesz co robić a w dodatku nie rozumiesz co ktos mowi.

Udalo sie znalezc mieszkanie. Małe miasteczko, 3 pokoje, kilometr do pracy i 600m do plaży. 450 euro z opłatami. Szef pożyczył na kaucje i pierwszy czynsz. Pracowaliśmy 4 dni i w piątek do południa. O ile dobrze pamiętam 1250 netto + 250 "pod stołem". Gdy załatwiłem dopłatę do czynszu (250) po opłaceniu mieszkania zostawało mi 1300, gdzie w Polsce przed wyjazdem zarabiałem jakieś 250/300. I to mając 3 pokoje niedaleko plaży. Wydawalo mi sie, ze jestem królem życia.

Paradoksalnie to, ze nie znalem wczesniej języka wyszło mi na dobre. Uczyłem się jak dziecko, codziennie, praktycznie tylko przez kontakt z nim. Dużym plusem było to, że ani wtedy ani przez te wszystkie lata nie poznałem tu żadnego Polaka (poza tymi znajomymi ale to wiekowe małżeństwo) więc miałem kontakt tylko z Francuzami.

Czy czułem się samotny jak czesto mowia emigranci? NIe. Jestem towarzyski i mimo nieznajomości języka lgnąlem do ludzi. Pamiętam jak zaraz po przeprowadzce do mieszkania siedziałem po pracy i zastanawialem sie co robic a w mieszkaniu obok pracował elektryk. Zapukałem do niego i trochę po francusku, trochę po migowemu powiedziałem, żeby wpadł na whisky po pracy. Jakoś tam pogadaliśmy i mamy kontakt do dziś. Prawie każdego dnia ktoś u mnie byl, w weekendy jadałem u mojego szefa. W ten sposob nawiazywalem relacje i wsiąkał w lokalna spolecznosc. Mysle, ze brak rodaków był tu błogosławieństwem, bo pewnie poszedłbym na łatwiznę i "trzymał" ze swoimi. Jest jedna niezręczność w byciu takim "kwiatkiem". Kazda osoba, ktora poznalem mnie pamięta przez imię/pochodzenie i często zagaduje a ja się często zastanawiam "kto to k.... jest?"

Panuje przekonanie, że francuski jest trudny ale to nieprawda. Jedyna trudnoscia jest to, ze nalezy do innej grupy ale technicznie jest jednym z prostszych. Po jakichś 3 miesiącach miałem wizytę u lekarza medycyny pracy i się pytał jak długo uczyłem się języka, powiedziałem, ze 3 miesiace a on, że tyle tu jestem ale ile przed przyjazdem.
Ogolnie wiem, ze nie mozna miec lepszego szefa niż Ghislain. Troche "czlowiek wichura" ale trzeba brać na to poprawkę i da sie z nim funkcjonować. Dlatego tez pracowalem tam 4 lata mimo, ze nie byl to moze moj wymarzony zawód.
W pracy byli mili i bezproblemowi gdzieś tak przez rok. Po roku zostałem szefem ekipy i niektórzy nie mogli tego przeżyć, zwłaszcza jeden co 20 pare lat pracował w zawodzie. Ale cóż, tacy się trafiają wszędzie.

Gigi będzie jeszcze nieraz w moich opowieściach, bo to człowiek który miał bardzo duży wpływ na to gdzie jestem i co robię.

Zgodnie z wynikami wczorajszej ankiety nie będę się skupiał tylko na konkretach (co ma sens, przecież nie wybiera się miejsca do życia tylko przez suche fakty).

Btw wybaczcie problemy z polskimi znakami.

Tag do obserwowania #francjadasielubic

#francja #emigracja #emigrujzwykopem pokaż całość

źródło: 650x430_100_300_000000x10x0.png

Zapomniałem otagować więc wrzucam jeszcze raz dla porządku na #francjadasielubic

Jak wygląda emerytura we Francji?

Na wstępie zaznaczę, że skupię się tylko na systemie ogólnym, bez budżetówki itp (Francja stoi przed duża reformą, bo Macron chce likwidować przywileje).

Najważniejsze, wiek. 62 lata dla urodzonych po 1955 roku. Jak zawsze są wyjątki np ze względu na pracę w szkodliwych warunkach, długą karierę zawodową i rozpoczęcie pracy w młodym wieku.

Do otrzymania pełnej emerytury dla osób z naszego pokolenia, czyli urodzonych po 1970r trzeba mieć 172 trymestry czyli 43 lata stażu zawodowego. Później tej liczby emerytura jest obniżana a powyżej podwyższana. Przy czym przechodząc na emeryturę w wieku 65 lub 67 lat (zależnie od przypadku) otrzymuje się pełną emeryturę nawet z brakującymi trymestrami.
Do stażu pracy nie wlicza się tylko praca ale też bezrobocie z prawem do zasiłku, wychowanie dzieci (do 8 trymestrów na dziecko), okres otrzymywania PAJE czyli 3 lata po urodzeniu dziecka jeśli nie pracujesz.

Wysokość emerytury:

We Francji są 2 obowiązkowe filary:

1 podstawowy.

Wysokość emerytury oblicza się biorąc średnią zarobków brutto z 25 najlepszych lat i mnożąc x 50%. W ten sposób otrzymuje się kwotę brutto emerytury podstawowej. Istotną różnicą jest to, że od wynagrodzenia odejmuje się ~23% składek a od emerytury ~9%.
Pracując dłużej otrzymujemy 1.25% więcej za każdy dodatkowy trymestr.
Za wychowanie 3 dzieci jest dodatek w wysokości 10%.
Maksymalna emerytura podstawowa wynosi 1714€ (podobnie jak w Polsce nie płaci się składek od pewnych zarobków)
Można otrzymać maksymalnie 54% emerytury po zmarłym małżonku (do dochodu ~22k€ rocznie)

2. Dodatkowy.

Obowiązkowo część składek od wynagrodzenia trafia do drugiego filaru i jest przeliczana na punkty Agric-Accro (. W momencie przejścia na emeryturę punkty są przeliczane na pieniądze wg aktualnej wartości (np w 2022 1.2841€). W ten sposób np mając 5000 punktów dostajemy 6420€ rocznie dodatkowej emerytury (5000x1.2841).
Żeby zachęcić ludzi do dłużej pracy zostały wprowadzone bonusy w 2 filarze:
-za opóźnienie odejścia o 2 lata 10%
-za 3 lata 20%
-za 4 lata 30%
W tym filarze również występuje bonus 10% za odchowanie min 3 dzieci.
Po małżonku można otrzymać 60% emerytury bez kryterium dochodowego.

Średnia emerytura we Francji wynosi ~1500€

Gdy skończysz 35 lat dostajesz dostęp do indywidualnych przewidywań.
Moją prognozę widzicie na górze (JDG). Jak widać będzie mi brakować trochę trymestrów ale to normalne (praca w Polsce)

#francjadasielubic #francja #emigracja pokaż całość

źródło: IMG_20220801_124352.jpg

Strategia "zero covid" jest całkowitą porażką, trzeba o tym głośno mówić! Porażka w kontekście śmiertelności, praw człowieka! To media napędzają taki dyskurs. Od samego początku powinniśmy byli założyć, że będziemy żyć z wirusem, z jego wariantami. To był jedyny kompromis, i niektóre państwa to zrozumiały, między zdrowiem publicznym a demokracją”

Kto to mówi, pewnie jakiś szur i onuca?

pokaż spoiler Szef francuskiej Rady Naukowej ds. Covid (taka nasza Rada Medyczna)


Popełniliśmy błąd, że w domach opieki kwestia zdrowia stanęła ponad kwestią człowieczeństwa (humanity). Będę tego żałował do końca życia

#covid19 #francja #koronawirus #ciekawostki #bekazpisu #szury #foliarze pokaż całość

Za tydzień pierwszy raz wypierdalam na emigracje do Francji do pracy na ~~2 tyg za 10 euro/h na winobranie xD Chuj niech sie dzieje wola nieba
#emigracja #francja #praca

#francja #wojna #rosja #ukraina #chemia

W eksplozji w fabryce materiałów wybuchowych i paliw w Bergerac na południowym zachodzie Francji rannych zostało siedem osób, w tym jedna ciężko, ale bilans ten może wzrosnąć. Trwa ewakuacja dzielnicy w pobliżu zakładów - podaje francuska telewizja BFMTV.

Fabryka w Bergerac produkuje materiały wybuchowe na użytek wojskowy i cywilny oraz ich silnie wybuchowy komponent nitrocelulozę. Fabryka jest zaklasyfikowana jako zakłady, w których katastrofa lub dysfunkcja może stanowić "poważne zagrożenie" dla otoczenia. pokaż całość

źródło: ei_1659541199953.jpg

Wykopiecie? :)

Znalezisko -> Przyjaciele i wrogowie Marii Antoniny. Dlaczego Francuzi ją znienawidzili? – W opinii rewolucjonistów uosabiała wszystko, co złe w monarchii i systemie, który chcieli obalić. Jeśli jednak przyjrzeć się bliżej postaci Marii Antoniny, trudno uznać ją za jedyną winowajczynię nieszczęść królestwa. Można natomiast dostrzec głębsze przyczyny nienawiści, jaką do niej pałano.

Na ilustracji: Maria Antonina wyprowadzana z więzienia na egzekucję, obraz Williama Hamiltona, 1794 r. (ze zbiorów Muzeum Rewolucji Francuskiej w Vizille, nr inw. 94CE2086/Inv.1994-17).

#nauka #liganauki #swiatnauki #qualitycontent #gruparatowaniapoziomu #historia #francja #mikroreklama pokaż całość

źródło: hrabiatytus.pl

Najlepszy sposób płatności dla budowlańca - "przekaz pieniężny" xD
Szybki, ekologiczny i łatwy do księgowania ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#budownictwo #heheszki #francja

źródło: IMG_20220801_122943.jpg

XI-wieczny kościółek w mojej wsi po niedawnym remoncie. A podobno we Francji burzy się kościoły ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#francja #zabytki #kosciol

źródło: IMG_20220731_105342.jpg

Tak wygląda moja lokalna XIX-wieczna pralnia. Mocno zapuszczona w tej chwili, od dawna mają ją ogarnąć. W okolicznych gminach wygląda to lepiej.
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu gospodynie woziły pranie 3km taczkami z miasta ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Kiedyś to były czasy #pdk

#francja #ciekawostki

źródło: IMG_20220730_220106.jpg

We Francji prawie nie ma białych ludzi.

Przed moją podróżą do zachodniej Europy byłem dość otwarty na kwestię multikulturowości, ale przejście się po stolicy Belgii czy Francji było dla mnie sporym zaskoczeniem. Jazda autobusem z 40 osobami, z których dwie były białe jest dziwnym przeżyciem w środku Europy. Tak samo jak spacer w dzielnicy gdzie sporo sklepów na napisy na witrynach tylko po arabsku, nie mówiąc już o tym że na ulicy białego nie miniesz.
Jak dobrze, że Polska jest taka jest. Tam nigdy na poważnie nie martwiłem się, że mogę dostać kosę pod żebro.

#francja #belgia #polska #przemyslenia pokaż całość

źródło: 87EE5ED6-7E3C-4D9D-8697-ADFDA7AFE4F1.jpeg

Bankowość we Francji.
Czy jest nowoczesna? Tak średnio, chociaż to mocno zależy od banku.

Koszty prowadzenia konta 0-20€ rocznie.
Czy czeki są w powszechnym użyciu? I tak i nie. Bardzo rzadko ktoś płaci w ten sposób w sklepie, najczęściej służą do odroczonych płatności, rat i płacenia rachunków bądź transakcji między osobami prywatnymi. Chociaż tu trzeba uważać, bo przy większych sumach stosuje się czeki gwarantowane przez bank (bank zajmuje daną sumę na koncie na poczet płatności). Np przy sprzedaży auta. W każdym wypadku dobrze zadzwonić do banku i potwierdzić jego autentyczność.
Limit transakcji gotówkowych dla osób prywatnych i firm to 1000€. Czy się tego przestrzega? Oczywiście, że nie i o tym też kiedyś napisze, bo ten limit bardzo ładnie rozwinął transakcje "poza systemem".
Kolejną użytecznością czeków są kaucje. Kaucji dokonuje się również na zwykłych kartach debetowych (np przy wynajmie auta itp nie jest wymagana karta kredytowa). Oczywiście dotyczy to tylko kart francuskich.

Francuska ciekawostka. Banki są zamknięte w poniedziałek. Z reguły księgowanie wygląda normalnie ale to też zależy od banku (mój luźno do tego podchodzi w weekend).

Oczywiście jakąkolwiek formalność to jest masa papierów. Kiedyś zapytałem dyrektorkę swojej agencji co robić z tymi papierami to powiedziała, że ona swoimi pali w kominku xD
Właśnie, agencje. Ogromnym plusem tego "zacofania" jest to, że wszystkim kieruje jakiś człowiek. Nikt nie odrzuci wniosku o kredyt, bo np za mało zarabiasz, nie masz stałej pracy czy przekraczasz próg zadłużenia. To wszystko załatwia się z człowiekiem a nie trafia na ścianę regulacji, niekiedy bezsensowną.
Limit zadłużenia wynosi 33% dochodów (tyle maksymalnie można płacić rat). W teorii. W praktyce u mnie nie było problemu 48% i to nie przy gigantycznych dochodach. W innym banku brakowało mi 400€ dochodu wg wewnętrznych procedur ale i tak dostałem kredyt, bo "wiem dla kogo pan pracuję i z kim oni współpracują, to jest dla mnie gwarancja". Uroki małych miejscowości, gdzie wszyscy się ze wszystkimi znają.

Kredyty. Czy łatwo dostać? Tak. Pierwszy kredyt dostałem po paru miesiącach pracy od ręki. Pierwszy "hipoteczny" po niecałych 3 latach ale to dlatego, że się wcześniej nie starałem. Wystarczy mieć stałą umowę po okresie próbnym (od 2 tygodni do 2 miesięcy).
Oprocentowanie ok 1% czy to konsumpcyjne czy hipoteczne. Chociaż w tym drugim przypadku mogą nieznacznie wzrosnąć z uwagi na ostatnie działania EBC. Nie wiadomo co przyszłość przyniesie. Ale nawet jeśli wzrosną to nie na długo.
W odróżnieniu od Polski oprocentowanie kredytu zależy od jego długości. Maksymalny okres w teorii to 25 lat.
Oprocentowanie zawsze podlega negocjacji, im lepszy profil, tym więcej można ugrać.

Przy zakupie nieruchomości warto podeprzeć się PTZ. To kredyt 0% finansowany przez państwo na zakup pierwszej nieruchomości. Wynosi od 20 do 40% wartości transakcji. Formalności załatwia bank i sami sprawdzają czy i ile się należy. Dodatkowym plusem jest to, że spłaca się go później, np po 10 czy 15 latach. W ten sposób np przy kredycie na 25 lat przez pierwsze 15 płaci się oprocentowany a później ten 0%, co dodatkowo obniża koszty. W praktyce koszt kredytu np na 150k€ na 25 lat to ~25k€. Tak. Pożyczając 150 przez 25 lat oddaje się 175k.

Przy zakupie dochodzą koszty notarialne ~9% które mogą być finansowane przez bank. Mimo, że jest zalecane nie jest wymagany wkład własny na zakup i można finansować np 110% nieruchomości. A nawet min 133%, które jest wymagane przy zakupie domu do remontu jeśli chce się skorzystać z PTZ. W przypadku budowy domu koszty notarialne płaci się tylko od ceny działki.
Ubezpieczenie kredytu wynosi od 0.2 do 0.36%.

Popularne są leasingi konsumenckie, które w najgorszym wypadku kosztują niedużo a często są bez kosztów.

Ogólnie jak się przywyknie do tej specyfiki to jest dobrze. Dlatego też mam problem z obiektywnością czy dostrzeżeniem rzeczy ciekawych dla was i wartych opisania (chętnie wysłucham sugestii dotyczących tematów wpisów) bo mieszkam tu 14 lat, praktycznie całe dorosłe życie i wszystko tu jest dla mnie normalne a "ciekawostki" zauważam np w Polsce. Wiadomo, że widzę co jest lepsze a co gorsze ale nie zawsze mam porównanie. A najczęściej nie ma czegoś jednoznacznie gorszego czy lepszego i osiągnięcie ideału wymaga połączenia różnych cech.

Tak jak mi się marzy MV Agusta z silnikiem Ducati ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Tag do obserwowania #francjadasielubic

#emigracja #francja #emigrujzwykopem #bankowosc #pieniadze #kredythipoteczny pokaż całość

źródło: IMG_20220730_175715.jpg

#anonimowemirkowyznania
Byłem wczoraj na randce z #tinder, było bardzo fajnie, nieco wypiliśmy, rozmowa się kleiła i nagle... laska wprost mi powiedziała że świetnie się ze mną gada ale nie podobam się jej z ryja więc nie chce się ruchać, ale chętnie by mnie trzymała jako znajomego (czytaj orbitera). Dość dodać że nawet nie planowałem z nią się ruchać, po prostu fajnie mi się z nią gadało i chciałem razem spędzić czas.

Dobiło mnie to totalnie. Od około 4-5 lat robię lookamaxing, chodzę na siłownię, ogarnąłem swoją cerę, sylwetkę, nauczyłem się podstawowego social skilla, ale jednego nie przeskoczę: swojej mordy, która jest po prostu przeciętna. Dzięki temu że mam prawie 2 metry wzrostu udało mi się coś poruchać w życiu, jednak przeraża mnie jak płytkie są kobiety w polsce, tutaj liczy się tylko wygląd, dynamiczność i status materialny.

We #francja jest całkiem inaczej, miałem tam fwb z bardzo ładną i dynamiczną dziewczyną która mówiła, że jara ją to jak dobrze flirtuje i jak szeroką mam wiedzę na różne tematy. Umawiałem się też z dziewczyną studiującą prawo która dorabia w modelingu, bardzo jej się podobały rozmowy na tematy historii i filozofii. U polskich odpowiedników obu tych dziewczyn nie miałbym najmniejszych szans, właśnie przez niedostatki w wyglądzie...
#przegryw #blackpill #randkujzwykopem

---
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #62e51135f2a64e5a29412823
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: sokytsinolop
Wesprzyj projekt pokaż całość

130-metrowa aluminiowa rzeźba szkieletu węża morskiego w Saint Brevin koło Nantes, Francja
Autor: Huang Yong Ping

#sztuka #rzezba #art #francja #ciekawostki

źródło: karab.in

Jak działa służba zdrowia we Francji? Całkiem nieźle. Jest zresztą w ścisłej czołówce europejskiej, zależnie od rankingu (numbeo podaje na 1). Oczywiście nie narzeka na nadmiar personelu (głównie lekarzy rodzinnych ze względu na zarobki) ale działa wydajnie. Zwłaszcza diagnostyka i leczenie nowotworowe jest jeśli nie najlepsza to na pewno na podium.

Wady:
-lekarze rodzinni często nie chcą brać już nowych pacjentów.
-to samo dentyści.
Na szczęście tu wychodzi ogólna życzliwość w służbie zdrowia i da się załatwić odpowiednio długo "trując dupę".

Wizyty są częściowo płatne ale pracując ma się obowiązkowo dodatkowe ubezpieczenie pokrywające wszystkie koszty. Część płacona przez pracownika to kilkanaście euro miesięcznie. Za 2 osoby dorosłe plus dzieci (niezależnie od ich ilości) jest to ok 40-50€. W zamian wszystko jest refundowane. Wszelkie leki, okulary czy pełna opieka dentystyczna również. Chyba, że pracodawca ma jakieś podłe ubezpieczenie to nie wszystkie usługi dentystyczne ale ja zawsze miałem nawet implanty w całości darmowe.

Wizyta u lekarza rodzinnego kosztuje 25€ a u specjalisty 33€. Z tego 70% jest pokrywane przez tutejszy NFZ (CPAM) a reszta przez ubezpieczyciela. Dotyczy to też wszelkich metod antykoncepcji czy to męskich czy żeńskich. Mogą być pewne różnice między regionami odnośnie dostępności ale np u mnie na wizytę do specjalisty nigdy nie czeka się dłużej niż miesiąc.
Nawet w czasie największego zamieszania covidowego wszystko działało normalnie. Miałem w tym czasie 2 zabiegi powiedzmy "kosmetyczne" i były wykonywane planowo.

Jakość obsługi szpitalnej również stoi na wysokim poziomie ale zaznaczę, że w dużych miastach nie musi to być normą, bo niekiedy są mocno obciążone.
Jak karmią? Mój pierwszy pobyt w szpitalu w życiu był we Francji i zastanawiałem się dlaczego tak narzekają na szpitalne jedzenie. Bardzo dobre jedzenie i nie zawsze byłem w stanie zjeść całość. Po obu porodach "mieszkałem" razem z żoną w szpitalu łącznie 10dni i jej posiłkami się dzieliliśmy.
To też ciekawa historia, bo po pierwszym porodzie byliśmy aż 7 dni. Komplikacje? Nie. Nieznajomość prawa i lokalnych zasad. Wypis odbywa się na własne życzenie. Zapytałem położnej kiedy będziemy mogli wyjść i usłyszałem "kiedy państwo zechcą". Przy drugim już wiedziałem i wyszlismy po 3 dniach. Jak w niektórych krajach przy porodzie są jedynie położne a nie lekarz.

Inna ciekawostka, gdy w czasie pierwszego pobytu obudziłem się po operacji sprowadzili do mnie lekarkę, która miała polskie korzenie i trochę znała język. Miły akcent.
Odnośnie porodów dużą różnicą jest podawanie znieczulenia. W odróżnieniu od Polski nigdy nie jest na to za późno.
Zresztą głównym naciskiem w jakimkolwiek leczeniu jest brak bólu.
Lekarze niechętnie przepisują antybiotyki, zwłaszcza dzieciom. Ale to akurat plus.

Z punktu widzenia dzisiejszego pacjenta jest bardzo dobrze ale wymaga działań w celu dostarczania personelu. Ale to problem wszystkich krajów a nie tylko Francji.

I jeszcze jedna ważna "ciekawostka". Żona leczyła się latami w Polsce, oczywiście prywatnie, bo wiadomo jak jest. To samo odnośnie ciąży, chorób u dzieci. Okazuje się, że wielu tych problemów nie ma i nawet sygnalizując, że coś było robione inaczej każdy jest zaskoczony. Nagle się okazuje, że większość wizyt czy badań jest niepotrzebna. Była potrzebna tylko dlatego, że robione prywatnie.

#francjadasielubic #francja #emigracja #emigrujzwykopem pokaż całość

Minister sportu Francji zastanawia się czy nie zakazać gry w piłkę nożną w godzinach wieczornych i nocy. Jupitery pobierają dużo prądu i mogą zakazać gry przy stucznym oświetleniu, w ramach walki z ociepleniem klimatu i kryzysem energetycznym. Ciekawe co na to szejki z PSG? Pewnie coś tam sypna groszem i okaże się, że stadion na którym gra PSG jest akurat bezemisyjny xD

#mecz #pilkanozna #francja #ekologia pokaż całość

Niestety przemoc wobec #lgbt w krajach jak #usa #niemcy #hiszpania #francja rośnie

#polska #neuropa #4konserwy #lgbt
#niemcy #marszrownosci #usa

źródło: Beztytułu.png

Gdzie szukać pracy będąc we Francji?

Wiadomo, że z najczęściej szuka się pracy przed przyjazdem ale z reguły ciężko to zrobić na odległość i zwykłe jest to jakaś praca sezonowa czy przez polską agencję. Wtedy trzeba ten stan szybko zmienić i poszukać czegoś lepszego/stałego/bez pośredników.
Można szukać w internecie na portalu urzędu pracy lub np indeed.fr.

Najlepszą opcją jest urząd pracy (Pole Emploi).
Ma najwięcej ofert i potrafią być bardzo pomocni przy poszukiwaniu pracy (CV, warsztaty, szkolenia zawodowe, kontrakty zawodowe).
W każdym wypadku, żeby mieć prawo do jakikolwiek świadczeń trzeba albo pracować albo być aktywnie poszukującym pracy.
Można liczyć na indywidualne doradztwo, organizacje i finansowanie szkoleń czy zwykłe znalezienie odpowiedniej oferty.

Oczywiście nie jest różowo i np zdobycie finansowania na coś może długo trwać i nie zawsze działa to wszystko logicznie. Np gdy chciałem sfinansować prawo jazdy C+E, adr, KW (cały komplet) przyniosłem 2 oferty, jedna na 5400 a druga na 5500€. Oczywiście została wybrana ta tańsza mimo, że naciskałem na tą droższą i chciałem nawet dopłacić różnicę. To tańsze szkolenie rozpoczynało się 6 miesięcy później a więc przez dodatkowe pół roku musiałem pobierać zasiłek (1800€) bo urząd pracy nie może wybrać oferty droższej o 100€ xD

Inną ciekawą opcją są agencje pracy tymczasowej (Interim). To jest zwykła agencja pracy dla lokalsów, nie mylić z jakimiś tworami dla obcokrajowców. Pracowałem tak 2 lata i widzę praktycznie same plusy tego rozwiązania (o ile oczywiście wykonujesz pracę na którą jest zapotrzebowanie).
Jesteś lepiej traktowany przez pracodawcę niż jego pracownicy, masz z góry ustalone obowiązki i godziny pracy. Plus 11% więcej zarobisz niż normalnie na takim stanowisku.

Rodzaje kontraktów:
-CDI (umowa na czas nieokreślony)
-CDD (czas określony)
-Interim (18 miesięcy max w jednej firmie)

Pełen etat 35h choć z reguły nie ma problemu robić 39h.

Najlepszy sposób to "po znajomości" ale ciężko o to w nowym kraju, bo trzeba te znajomości mieć ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Chcesz być wołany? Zaplusuj mój pierwszy komentarz pod wpisem

#francjadasielubic #francja #emigracja #emigrujzwykopem #pracazagranica pokaż całość

Uratujecie? :)

Znalezisko -> Habsburg w Nowym Świecie. Francuskie wojska w Meksyku i dobre intencje cesarza – Dzięki francuskiej interwencji austriacki arcyksiążę zostaje cesarzem Meksyku. Aby utrzymać się na tronie, walczy z rdzennym Meksykaninem z plemienia Zapoteków. Zbyt liberalny dla miejscowych monarchistów, jest zmuszony do okrucieństwa wobec republikanów. Jaki był koniec tej niezwykłej historii?

Na ilustracji: contraguerrilleros zwalczający republikańską partyzantkę (rys. Ab8442, CC BY 3.0).

#nauka #liganauki #gruparatowaniapoziomu #swiatnauki #qualitycontent #historia #meksyk #francja #wojna #mikroreklama pokaż całość

źródło: hrabiatytus.pl

Miałem mieć luźny tydzień ale znajomych załatwił glazurnik nie przychodząc do pracy i musiałem się tym zająć (nie cierpię układać płytek). Nie będę się długo rozpisywać o francuskiej kuchni (to nie jest trudne) skupię się najważniejszym.

Jak nietrudno się domyślić, kuchnia na większości terytorium jest zdominowana przez ryby i owoce morza. Spożywa się ich tyle ile najpopularniejszego mięsa, czyli wieprzowiny (drób i wołowina niedużo mniej, nie ma takich dużych różnic w spożyciu jak w Polsce). Nie jestem wielkim fanem owoców morza. Jakieś moule, krewetki czy przyrządzona ośmiornica spoko ale podziwiam ludzi, którzy potrafią mała ośmiornice zjeść w całości. Tak jak w Polsce na wigilię tradycją jest barszcz tak tu ostrygi. Jest to ciężkie zwłaszcza dla mojej żony, która była wegetarianką zanim przyjechała do Francji.

Wszędzie można dostać bez problemu dobrą wołowinę. To taki pewniak w restauracji (z reguły w południe są ok 3 dania do wyboru i co by nie wymyślali w danym miejscu jednym z nich będzie stek).
Na wschodzie (w zimniejszych regionach) kuchnia jest bardziej tłusta, blizej przypominająca polską a właściwie niemiecką. Dań i produktów regionalnych nie sposób wymienić ze względu na ogromne zróżnicowanie klimatyczne i demograficzne.

W domu gotuję ja pół na pół polską i francuską kuchnie.
Z ciekawostek niedaleko mnie jest wyspa skąd pochodzą pierwsze młode ziemniaki (marzec). Obok soli to główny produkt.

A jak gotują Francuzi? Otóż mimo słynnej na cały świat kuchni nie gotują. Kupują wszystko gotowe. Nawet tosty xD
Dlatego też restauracje są tak popularne.
Ale z drugiej strony posiłki są celebrowane i trwają długo.

Gdy byłem zawodowym kierowcą codziennie jadałem w restauracjach, gdzie często spędzałem więcej czasu niż w ciągu dnia za kółkiem

Jeśli chodzi o alkohole to jako fan piwa ubolewam nad tym, że słynąc z tyłu trunków akurat ten rodzaj nie jest ich konikiem. Mimo wielu starych browarów. Większość piw koncernowych w dodatku jest słodzona syropem glukozowym. Dramat. Nie mówię, że nie da się kupić dobrego regionalnego piwa ale nie jest to tak łatwe jak w np. Polsce.
Za to bardzo lubię tutejszy cydr.

Wina. Tu wiadomo, że jest pierwsza liga. Nie wiem co tu napisać specjalnego.
Szampany.

Pastis. Anyżówka. Króluje na południowym wschodzie ale jest popularny w całym kraju. Gdy przyjechałem nie byłem fanem whisky ale, że u każdego w domu było do wyboru whisky albo pastis nauczyłem się ją pić bo anyżu nie cierpię.

Kirsch. Wiśniówka, popularna tam gdzie zimno, bo ma ponad 50 proc.

Calvados. Kolejną wódka z cydru lub gruszek

Koniak i... Może tu przestanę by nie wyjść na alkoholika ( ͡° ͜ʖ ͡°)
We Francji jest duża kultura picia alkoholu. Pije się wszędzie i do wszystkiego (wrzucałem nawet zdjęcia z przedszkolnego przedstawienia moich dzieciaków gdzie serwowali piwo w plastikowych kubkach i wino w szklankach ze szkolnej kantyny).

Więcej szczegółów opiszę przy okazji zwyczajów i mentalności Francuzów.

Takie małe oderwanie i będziemy wracać do konkretów ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Wiele osób skarżyło się, że nie dostaje powiadomień o nowych wpisach więc mogę wołać chętnych. Jeśli chcesz być wołany zaplusuj mój pierwszy komentarz pod wpisem.

#francjadasielubic #francja #emigracja #emigrujzwykopem pokaż całość

źródło: IMG_20220722_182213.jpg

#francja #uk #rosja #heheszki #historia

źródło: francja.jpg