Chad w otoczeniu #rozowepaski
(Adolf Hitler z grecką księżniczką Olgą, żoną króla Jugosławii, 1939 r.) #historia #ocieplaniewizerunkuadolfahitlera #ciekawostki #chadstories

źródło: -5456275832810094942_121.jpg18151357860047483640

Jak myślicie, ile bramek dziś zdobędzie Japonia w meczu z Kostaryką?
#mecz #mundial

#revoltagainsthemodernworld #filozofia #memy

źródło: 1668286835247723.jpg

Hej chlopaki #przegryw
Ktora byscie brali? ( ͡° ͜ʖ ͡°)

źródło: ostrzeszowinfo.pl

#anonimowemirkowyznania
Czy są tu jakieś prawicowe mirabelki? Bo to chyba rzadkie zjawisko. Chętnie poznam.

#niebieskiepaski #rozowepaski #bekazlewactwa #4konserwy #samotnosc

---
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #63824e504bf3873cacec760d
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: karmelkowa
Wesprzyj projekt pokaż całość

Gdyby nie ten wyścig o cipe to nawet byłoby dobrze... A tak to tylko lepiej niż Wiedźmin. XD
#wednesday #netflix

Ale chłop by chciał taką #szaramyszkadlaanonka (｡◕‿‿◕｡)
#heheszki #netflix #wednesdayaddams

źródło: szara-myszka.jpg

#wednesday dziwny ten #harrypotter ( ͡º ͜ʖ͡º)

Co jak co, ale mało kto potrafi zapewnić taki emocjonalny Rollercoaster, jak nasza reprezentacja. Są jak dziewczyna z borderem. Raz cię doprowadzają do depresji, a innym razem dają ci więcej szczęścia niż ktokolwiek inny. Nigdy nie wiesz, czego się po nich spodziewać.

#mecz #pilkanozna #reprezentacja #mundial #katar

źródło: z28955810AMP,Reprezentacja-Polski-przed-meczem-z-Holandia.jpg

W sumie dotarło do mnie, że konserwatyści obstający przy tym, że homoseksualizm to kwestia kulturowa opowiadają się za poststrukturalistycznym ujęciu preferencji seksualnej jako konstruktu społęcznego. Z drugiej strony lewica broniąca idei, że homoseksualizm jest wrodzony bazuje tu na esencjaliźmie. Jest to dość ciekawe odwrócenie ról.

#lgbt #homoseksualizm #4konserwy #neuropa #filozofia #przemyslenia pokaż całość

źródło: anime-dull-eyes-800x600.png

Co do ostatnich wyliczeń kosztów wojny dokonanych przez magazyn Forbes, to ja aż tak bardzo bym się nie sugerował tymi szacunkami. Ktoś wyliczył, że Rosja ma jeszcze 300 miliardów rezerw, więc może sobie wojować jeszcze z dobre 3 lata. Tyle że jest to bzdura. Zacznijmy od tego, że tu mamy jedynie koszty samego opłacenia żołnierzy, straty w sprzęcie, rekompensaty dla żołnierzy itp. To oczywiście duże liczby, ale wojna pociąga za sobą jeszcze inne rodzaje kosztów. Po pierwsze z kraju uciekło ponad milion ludzi w związku z mobilizacją. Trzeba do tego doliczyć osoby, które uciekły jeszcze przed mobilizacją. To w większości ludzie młodzi i zdatni do pracy. Część z nich to programiści, którzy są kluczowi we współczesnym świecie. Jeśli wojna będzie się przedłużać, to pewnie takich ucieczek będzie więcej. Część ludzi też zostaje powołana na front. Spora część z nich zginie albo dozna na ran na całe życie. To poważny ubytek zasobów ludzkich, a pamiętajmy, że Rosja ma problemy z demografią. Jeśli będą kolejne fale mobilizacji, to ich gospodarka się załamie z powodu braku ludzi i większość tych rezerw pójdzie na ratowanie gospodarki co już zresztą ma miejsce. Nie zapominajmy bowiem o sankcjach. Obecnie rosyjska gospodarka z powodu sankcji również przeżywa bowiem spore problemy. Linie lotnicze są tu dobrym przykładem. Teraz jeszcze dojdą sankcje na ropę, a to ich główne źródło dochodów. Podejrzewam więc, że te ich rezerwy skończą się dużo szybciej niż można by się spodziewać. Tym bardziej, że ich gospodarke czeka teraz recesja.

"Forbes": Rosja wydała już 82 mld dolarów na wojnę.

#wojna #rosja #ukraina #gospodarka pokaż całość

źródło: 6k4sujr5u7m81.jpg

#anime #randomanimeshit #animeart #haibanerenmei

źródło: FUhQVZXWQAUBU4v.jpeg

#anime #randomanimeshit #animeart #haibanerenmei

źródło: Fc0eCS4WAAAiBDi.jpeg

Nie uważam żeby kult bandery nie był problemem bo jest. Nie sugeruję tutaj, że Ukraińcy, odwołując się do bandery popierają masakrę na Wołyniu. Prędzej widzą w nim pewien symbol walki o niepodległość i w obecnej sytuacji jestem wstanie to zrozumieć. Jeśli ktoś też myśli, że nasi historyczni bohaterowie byli bez skazy to mocno się myli. Mamy jednak pewne problemy z przeszłości, o których dyskusji nie da się uniknąć. Póki co jednak Ukraina jest atakowana, a ofiarami tej wojny są przede wszystkim nie żołnierze z nazistowskimi naszywkami tylko zwykłe kobiety oraz dzieci. Pomoc i solidarność jest tu wyrazem zwykłej ludzkiej empatii. Do tego kieruje nami również zwyczajny geopolityczny interes w celu osłabienia Rosji. Nie jest też tak, że Ukraińcy tego nie dostrzegają i nie doceniają pomocy z naszej strony, bo to akurat widać na każdym kroku. Mam wiec pytanie do wszystkich ukrainosceptyków. Czego wy dokładnie oczekujecie w kółko pisząc o banderowcach. Czy uważacie, że powinniśmy teraz przestać wspierać Ukrainę i zacząć popierać Rosję? Może zamiast tego chcecie wywalić wszystkich ukraińskich uchodźców? Czemu bowiem innemu ma służyć wasza obecna histeria, jeśli nie propagowaniu narracji Putina, by uzasadniać tę wojnę?

#rosja #wojna #ukraina pokaż całość

źródło: WEB-2022-06-07-RPP-russia-ukraine-new-phase.png

Obejrzałem z 4 odcinki serialu Wednesday i chyba na tym skończe. Ogólnie serial ma kilka zalet. Na pewno jest nią główna bohaterka, która chyba jako jedyna ma tutaj ciekawy i głębszy charakter. Produkcja ma też dobry o mroczny klimat, a sam wątek tajemniczych morderstw wciąga. Ogólnie Tim Burdon daje tu radę. Mogę też ten serial pochwalić za to, że nie ma tu aż tylu wątków woke, ile by się można po Netflixie spodziewać. Nie oznacza to, że motywów około politycznych nie ma tu wcale, ale jest to podane dużo bardziej subtelnie niż w innych tego typu dziełach i ja to doceniam. Produkcja ma niestety inny i to dużo poważniejszy problem, a mianowicie wszystkie pozostałe postacie, z którymi Wednesday wchodzi w interakcje. Wydawałoby się, że w szkole dla odmieńców nasza bohaterka pozna wreszcie równie wielkich odklejeńców co ona. I teoretycznie jest to prawda, bo uczęszczają tam wampiry i wilkołaki tyle, że z samego charakteru to normalni nastolatkowie. Ogólnie cała fabuła, gdy nie dotyczy badania morderstw przypomina klasyczne teenage drama. Mamy tu motyw dwójki adoratorów walczących o uwagę naszej gotki, mamy postać rywalki i mamy też wątek przyjaciółki lokatorki. Ogólnie schemat, goni schemat. Nie byłoby to jeszcze takie złe, gdyby te postacie miały jakąś głębie, ale na ten moment mogę powiedzieć, że są jednowymiarowe jak się tylko da. Jedynymi postaciami, które lubiłem (poza samą protagonistką) to była rączka i dyrektorka całej placówki. Samej rodziny Adamsów za wiele tutaj nie ma. Pojawiają się, ale zdecydowanie są na dalszym planie, gdy główna uwaga koncentruję się na samej Wednesday. Nie postrzegałbym to jako wady, gdyby inne postacie które tutaj występowały, były choć trochę interesujące. Oceny nie dam, bo jednak nie serialu nie skończyłem i raczej tego nie zrobię. Zawód był zwyczajnie zbyt duży, a szkoda, bo miałem dość wysokie oczekiwania. Tyle ode mnie.

#wednesday #serial #rodzinaadamsow #netflix #recenzja #przemyslenia pokaż całość

źródło: jenna-ortega-jako-wendesday.jpg

Kobieta która umie dobrze gotować > kobieta która jest atrakcyjna. Taka prawda. Jak każdy wie, potrzeba jedzenia mimo wszystko stoi w życiu człowieka wyżej niż potrzeba uprawiania seksu. Przyjemność płynąca z jedzenia natomiast bywa często większa niż ta płynąca z odbycia stosunku seksualnego. Nie bez powodu mówiło się zawsze, że przez żołądek do serca. Kiedyś podstawą było, że od potencjalnej żony oczekiwano tego, by umiała dobrze gotować. Jest to w końcu zdolność praktyczna, a kobieta atrakcyjna może być równocześnie niekompetentna w każdej innej dziedzinie. Poza tym ma to też podstawy ewolucyjne. W końcu matka musi umieć zawsze wykarmić swoje potomstwo. Dlatego kobieta kucharka jest lepsza od najpiękniejszej modelki.

#blackpill #przegryw #incel #spierdolenie #rozowepaski pokaż całość

źródło: 1322048.jpg

Tyle pracy nad wpisem i dostaje 4 plusy ehhh xD Nie robie tego dla popularności, ale jednak troche to dobija.

#ehhhhhhhhhhhhh #przegryw #smutek #rozmyslaniaokoncuhistorii

podstawowy problem rosyjskich intelektualistów

pokaż spoiler Nie ma żadnego problemu


pokaż spoiler Nie ma czegoś takiego jak rosyjski intelektualista


#rosyjski

Nie poszło nam źle. Nie poszło też dobrze. Można powiedzieć, że wyszło średnio.

#mecz #pilkanozna #mundial #katar #reprezentacja

Szkalujesz - plusujesz

Za co?

Za zdradę króla Jana II Kazimierza podczas potopu, za bycie agentem francusko-tureckim, za sabotowanie Korybuta, za opóźnianie sojuszu z Austrią w sytuacji utraty Podola licząc na miraże w Prusach Książęcych, za opóźnianie rozpoczęcia negocjacji z Rosją dotyczących pokoju wieczystego i wejścia do Ligi Świętej, za nieumiejętność wykorzystania Wiednia i Parkanów na korzyść Najjaśniejszej.

#historia #ukraina #rosja #polska #francja #austria #turcja pokaż całość

źródło: 1280px-Schultz_John_III_Sobieski.jpg

Wszystkim krzyczącym w kółko o Wołyniu przypominam, że Rosja nie tylko próbuje zatrzeć pamięć o zbrodni Katyńskiej, ale i otwarcie celebrowana jest tam postać dyktatora i mordercy, jakim jest Józef Stalin. Do tego Rosja jest wobec nas otwarcie wrogim krajem, a jej system wartości jest całkowicie sprzeczny z naszym. Pod tym względem opcja wspierania Ukrainy dalej jest dla nas lepsza niż pozwolenie ruskim na zajęcie tego kraju. Nasze relacje z Ukrainą są oczywiście na pewnym poziomie dość problematyczne, ale są to rzeczy, które można wyjaśnić po wojnie, gdy już uda nam się pokonać wspólnego wroga.

#rosja #ukraina #wojna pokaż całość

O jeszcze nam nie strzelili. Sukces!

#mecz #pilkanozna #mundial #katar #reprezentacja #heheszki

źródło: h25hyb99q971kivrg6hr3wsgn5v5ddbb.JPG

Przestrzeń liminalna i problem bycia w świecie cz. 3 i ostatnia

Wstęp

To już ostatnia część naszej serii wpisów poświęconych przestrzeniom liminalnym. Miłego czytania.

Społeczeństwo spektaklu czyli dlaczego nie można ufać telewizji

Guy Debord w 1967 wydał swój najbardziej znany tekst, czyli społeczeństwo spektaklu. Opisywał w nim współczesne zjawisko alienacji jednostki względem realnego życia na rzecz spektaklu, który mu się serwuje. Spektaklem mogło być, chociażby to, co mu się pokazuje w telewizji. Rozwój spektaklu można było już dostrzec w rosnącej fetyszyzacji produktów. Produkty coraz mniej były bowiem wytwarzane na rzecz ich użyteczności, a bardziej na potrzeby rynku w celu gromadzenia kapitału przez korporacje. Oznaczało to jednak zalew produktami, które nie są nam do niczego potrzebne. By nas przekonać do ich zakupu potrzebny był odpowiedni marketing. Wiele produktów, które kupujemy jest nam z praktycznego punktu jest nam zbędna. Kupujemy je jednak i tak ze względu na reklamy, które pokazują nam daną rzecz jako niezbędna. Wraz z rozwojem mediów rozwijał się również i świat reklam. Najważniejsza pod tym względem była tak zwana telewizja. Ludzie, którzy oglądali telewizje razem z rodziną nawet po kilka godzin dziennie byli masowo bombardowani reklamami mającymi na celu namówienie ich do sprzedaży produktu. Żeby jednak widz był wstanie utrzymać uwagę przy tej telewizji potrzebował rozrywki. Stąd puszczano nam filmy, które z czasem również zaczęły przybierać formę pewnego dobra konsumpcyjnego. Człowiek przestać więc żyć w świecie realnym, a zaczął coraz bardziej koncentrować się na pochłanianiu oglądanego przez niego spektaklu.

Z czasem zaczęto też tworzyć różnego rodzaju talk-showy, talent showy czy reality show. Ten ostatni szczególnie naruszył granice między realną egzystencją a światem spektaklu. Oto bowiem przedmiotem rozrywki stało się samo życie. Wraz z rozwojem internetu uniwersum spektaklu rozszerzyło się o kolejne media. Teraz już nie tylko konsumujemy spektakl, ale i go tworzymy. Każdy z nas w końcu może stworzyć własne wideo na YouTube albo wrzucić zdjęcie z jedzenia śniadania na Instagramie. Influencerzy są wręcz profesjonalistami w kreacjach wizerunku, którego podają swoim fanom. Pokazują się oni w swoich filmach i zdjęciach jako piękni, bogaci i szczęśliwi, choć w istocie rzadko ma to coś wspólnego z rzeczywistością. Nastolatkowie, którzy siedzą przed telefonami jeszcze mocniej alienują się od swojego otoczenia niż ich rodzice przed telewizorami. Tak oto spektakl zapanował nad naszym życiem. Nie ominęło to oczywiście również i polityki. Dzisiaj wybory, debaty i spory same w sobie bardziej przypominają zwykłe show niż realną politykę. Nic więc dziwnego, że ludzie zaczynają wątpić w prawdziwość tego wszystkiego, gdy nagle się okazuje, że dwójka kłócących polityków poza kamerami jest dobrymi przyjaciółmi. Wielu jest takich, którzy chcieliby odkryć prawdę kryjącą się za kurtyną. Stąd też taka popularność teorii spiskowych, ale niestety. Również i one stały się przedmiotem tworzenia zwykłego przedstawienia. Alex Jones, który zarabia na tym fortunę jest tego dobrym przykładem.

Sześcian, czyli absolutna alienacja i niepewność we współczesnym świecie

W 1969 wyszedł film o intrygującym tytule "Sześcian". Opowiadał on o człowieku uwięzionym w białym sześcianie, z którego nie miał on się jak wydostać. Z czasem jednak zaczęły przychodzić do niego różnego rodzaju nieznajome mu persony. A to przyszli ludzie podający się za jego rodzinę, a to odwiedzili go jacyś muzycy, a to wpadł z wizytą jakiś naukowiec objaśniający mu mechanikę kwantową, lub też naprzykrzali mu się dwaj komicy. Wszyscy oni są wstanie bez problemu opuścić sześcian, lecz dla niego samego okazuje się to za każdym razem niemożliwe. Oprócz tego doświadcza on różnego rodzaju halucynacji tak, że zaczyna on wątpić w to, co jest rzeczywiste, a co nie. W końcowej scenie wręcz zaczyna kwestionować również własne istnienie i jest bliski popełnienia samobójstwa. W tym surrealistycznym filmie mamy więc dość podobny przekaz do tego, jaki serwuje nam Guy Debord. Odniesienia do świata telewizji są tu bowiem dość oczywiste. Bardzo często mówi nam się nawet wprost, że to, co widzimy na ekranie nie jest realne, choć często za takie je bierzemy. Film jednak wychodzi poza tą tematykę i stara się być bardziej ambitny i niejednoznaczny. Szczególnie to widać, gdy spotkamy się z dość częstą frazą jakoby w świecie omawianego tutaj filmu istniały inne sześciany gdzie też są uwięzieni w nich ludzie. Co więcej, sugeruje się samemu bohaterowi, że opuszczenie sześcianu jest możliwe, dopiero gdy on umrze. Można by więc przypuszczać, że sześcian symbolizuje tu samą świadomość głównego bohatera, poza którą nie może wyjść, by zweryfikować czy to, co aktualnie doświadcza jest rzeczywiście prawdziwe. Odwołujemy się tutaj do idei solipsyzmu, według której rzeczywistość poza nami nie istnieje. W końcu skąd możemy być pewni, że to, z czym mamy do czynienia na co dzień to tylko kolejny, bardzo realistyczny sen? W istocie odróżnienie świata snu od świata na jawie jest dość mocno umowne. W niektórych kulturach bowiem to rozróżnienie nie istnieje.

Sześcian można jednak również interpretować jako nasz własny pokój lub też strefę komfortu. Tu znowu rzuca nam się nawiązanie do Madotsuki która uparcie odmawiała wyjścia ze swojego mieszkania i uciekała w świat snów. Dzisiaj takich jednostek coraz więcej. Tishner pisał kiedyś w swojej książce "Myślenie według wartości", że człowiek tworzy pojęcie obiektywnego świata w ramach wspólnoty, która daje mu możliwość wyjścia od tego, co jedynie subiektywnego do tego, co obiektywne. To właśnie wspólny mit dla danej kultury daje mu obraz tego, czym jest rzeczywistość i jak ma ją interpretować. Mit wyznacza też jego sposób postępowania w obrębie samej społeczności. Skoro jednak współczesna jednostka alienuje się od społeczeństwa to jej pojęcie świata zaczyna się coraz mocniej ograniczać. Dla dawnych plemion świat zamykał się w obrębie ich wioski. Potem rozszerzył się na naród, aż w końcu na cały świat. Dziś jednak świat człowieka zamyka się na jego najbliższą rodzinę, a powoli tylko na własny pokój. Przestaje on więc powoli odróżniać to, co wyobrażone od tego, co mógłby uznać za realne. Jest jednak jeszcze gorzej. Nasze bowiem własne poczucie tożsamości również jest zależne od relacji, w które wchodzimy. Nasze ja istnieje w relacji do pojęcia ty lub oni, a to zawsze zakłada istnienie innych ludzi. Teraz jednak pozostajemy sami ze sobą i nikim więcej przez rosnącą alienację. W pewnym sensie może właśnie to spotkało głównego bohatera filmu. Możliwe, że również to spotkało samą Madotsuki i to samo zaczyna powoli spotykać i nas.

Musimy jednak trzymać się samego tematu. Co ma bowiem wspólnego ten film z przestrzenią liminalną. Otóż film sześcian w pewnym sensie przypomina mi motyw backroomsów. Mamy podobny motyw osamotnionej jednostki zamkniętej w określonej przestrzeni, z której nie może się wydostać. Tyle że tutaj mamy do czynienia z zamkniętym pokojem, a tam z labiryntem. Problem ten jednak można obejść. Produkcja bowiem którą tutaj omawiamy stanowiła inspiracje dla serii filmów Cube opowiadającej o uwięzionych w labiryncie pokoi w kształcie sześcianów. Idee zamkniętego pokoju i labiryntu w pewnym sensie mogą się jednak wydawać, istnieć w opozycji do siebie. Labirynt bowiem oprócz poczucia uwięzienia dodaje również motyw zagubienia. Główny bohater filmu bowiem nawet nie mogąc opuścić miejsca swojego pobytu wciąż wiedział gdzie dokładnie jest. Labirynt nie daje już tego komfortu i myślę, że dużo lepiej oddaje mimo wszystko stan mentalny współczesnej jednostki. Przez całą serię tych wpisów poruszałem bowiem dwa różne motywy. Pierwszy dotyczył utraty punktów orientacji we współczesnym świecie. Wynikało to z ekspansji świata spektaklu i symulakrów na świat rzeczywisty i stopniowe oderwanie znaków od treści, które wcześniej reprezentowały. Drugi dotyczył alienacji jednostki i powolnego zatracenia granicy między tym, co obiektywne i tym, co subiektywne. Oba te problemy nachodzą na siebie i wzajemnie się napędzają. Jeśli nie znajdziemy rozwiązania tego problemu być może czeka nas rzeczywisty koniec naszej cywilizacji. Cywilizacje tworzy bowiem wspólnota, a tej może już nie być. Zamiast tego będziemy obserwować jedynie grupę przypadkowych, zagubionych ludzi całkowicie odseparowanych od siebie i zamkniętych w swoich własnych, małych światach.

Zakończenie

To już koniec. Z perspektywy całości teraz mogę powiedzieć, że był to mój najdłuższy projekt, jakiemu się tutaj na wykopie poświęciłem. Trochę przez to improwizowałem i gdybym miał zaczynać tą serie od początku, to sporo bym pewnie pozmieniał. Mimo wszystko jestem zadowolony, że udało mi się ją ukończyć. Być może dojdzie jeszcze jakiś dodatek, ale raczej niezbyt prędko. To jednak tyle ode mnie. Kolejna seria wpisów poświęcona tym razem podstawą ideologii, którą propaguje ukaże się już niebawem.

Wołam z Listy Autorskiej, chcesz być wołany zaplusuj ten link, nie chcesz być wołany, odplusuj, a w razie zawołania do następnego znaleziska poinformuj mnie bym usunął Cię z listy.

Link do części pierwszej

Link do części drugiej

Link do dodatku

#rozmyslaniaokoncuhistorii #filozofia #socjologia #revoltagainsthemodernworld #antykapitalizm pokaż całość

źródło: malewicz-czarny-kwadrat.jpg

Chłop będzie jadł sałatkę jak oskarki.
#przegryw

źródło: IMG_20221121_181742.jpg

LISTA AUTORSKA - jeżeli chcesz być wołany do moich wpisów na tematy filozoficzne, polityczne, socjologiczne to zaplusuj tej wpis.

#revoltagainsthemodernworld #antykapitalizm #polityka #filozofia

Mam wrażenie, że w związki z alternatywkami wpadają głównie ludzie, którzy sami mają już problemy natury psychicznej. Brzmi to trochę tak, jakby alternatywki polowały na takie osoby, a te z kolei dobrowolnie wchodzą w związek, który jeszcze badziej siada im na psychice. Nie rozumiem mentalności takich jednostek. Powinniście szukać bardziej zdrowych relacji.

#przegryw #alternatywka #alternatywkaboners #spierdolenie #zwiazki pokaż całość

źródło: artworks-hhRoIRM9pwnZAIdw-c3iPbQ-t500x500.jpg

Testosteron to ciekawy film. Z jednej strony wydaje się być typową polską komedyjką z Karolakiem, jakich powstało już setki w naszym kraju. Z drugiej strony człowiek ma wrażenie, że pod tym durnym i dziwacznym humorem kryje się jednak coś więcej. Oto bowiem mamy siódemkę bohaterów, z których każdy ma ten sam problem, a mianowicie kobiety. Pierwszy z nich jest ornitologiem, który w wyniku zbiegu okoliczności zdobył sławę i zaręczył się z robiącą właśnie karierę piosenkarką. Ta w dniu ślubu, jednak wystawia naszego bohatera i ucieka spod ołtarza. Jak się potem okazuje zaręczyła się z nim wyłącznie, po to by podbić sobie popularność, a zerwanie ślubu miało wywołać skandal mający wypromować jej nową płytę. Kolejną postacią jest jego przyrodni brat będący prawnikiem. Jest to z kolei typowy pantoflarz, który całkowicie podporządkował się żonie. Potem dochodzi jeszcze postać ich ojca będącego całkowitym przeciwieństwem swoich synów. Jest to typowy samiec alfa, który w czasach młodości spotykał się z kobietami na lewo i prawo. Dochodzą do tego jeszcze postacie kelnera, dziennikarza, gitarzysty i przyjaciela niedoszłego pana młodego. Pierwszy z nich to kolejny typowy samiec alha, drugiego zdradza żona, trzeciego porzuciła ukochana, a czwarty przeżył bolesne rozstanie. Wszyscy oni spotykają się na niedoszłym weselu, gdzie wszyscy wspólnie zaczęli się żalić ze swoich nieudanych relacji z kobietami.

Przesłanie tego filmu dość mocno zahacza tutaj o redpill, choć jeszcze nie blackpill. Kobiety mają głównie lecieć na pieniądze, pozycje oraz ma im imponować agresywne zachowanie. Nie ma tu, jednak podkreślonej roli wyglądu, o którym blackpillowcy tak bardzo lubią wspominać. Mężczyźni są natomiast przedstawieni jako osoby głównie pragnące zaspokoić popęd płciowy. Gdyby jednak film miał się sprowadzać wyłącznie do tego, to nie miałbym go za co chwalić. Tutaj, bowiem dochodzi mały zwrot akcji (UWAGA SPOJLER), gdzie okazuje, że kelner jest kolejnym bratem głównego bohatera, spłodzonym przez postać ojca podczas jednego z jego licznych romansów. Kelner początkowo, gdy sam się o tym dowiaduje jest wściekły. Gdy się jednak uspokoją zaczyna powoli nawiązywać nić porozumienia ze swoim nowo odkrytym tatą, a w jednej z ostatnich scen żali mu się z tego, jak trudno jest być mężczyzną. I myślę, że to jest to właśnie klucz całego przesłania tego filmu. W jednej scenie pada porównanie ludzi do pawi. Pawa bowiem charakteryzuje długi ogon, który ciągle musi prezentować wszystkim samicom w okolicy. Właściciel, bowiem najbardziej ozdobnego ogona charakteryzuje się dobrymi genami i samice będą chętniejsze wejść z nim w kopulacje. Wśród ludzi podobną rolę odgrywają luksusowe i szybkie samochody, duży majątek, dobre ubrania, czy określone pozowanie na dominującego samca. To wszystko ma za zadanie imponować kobietom, przez co mężczyźni żyją w ciągłym strachu, że nie będą wstanie spełniać nałożonych na nich wymagań i nie spełnią ewolucyjnego obowiązku przekazywania genów. W najgorszym razie skończą jak typowe przegrywy na wykopie. Ta ciągła walka jednak o kobiety rodzi mimo wszystko frustracje, zmęczenie, a czasem i kryzys tożsamości. Mężczyźni, których życie ciągle toczy się wokół rywalizacji o samice są przez to zwyczajnie nieszczęśliwi i nawet kelner pomimo maski bycia alfą również daje w tej scenie upust swojej bezradności.

Film ogólnie ma swoje wady, ale mimo wszystko jak na polskie standardy nie jest też kompletnie zły. Ogólnie myślę, że dla ludzi spod tagu przegryw i blackpill wyda się on ciekawy szczególnie, że powstał on przed tymi wszystkimi pillami.

#przegryw #blackpill #incel #redpill #film pokaż całość

źródło: 9f1945744eaf61131645f3f804e00eb6.jpeg

Noi nie podoba mi się ten nowy odcinek ( ͡° ʖ̯ ͡°)

#rickandmorty

#alternatywkaboners #ladnapani

źródło: i.pinimg.com