Czego Wam najbardziej brakuje z takich klasyków z lat 90, bo mi chyba najbardziej tego:

#lata90 #kiedystobylo #staredziadycontent

źródło: wykop.pl

#gimbynieznajo #nostalgia #feels #geometria #matematyka #lata90 #szkola #dziecinstwo

źródło: 1553280717479.jpg

W dzisiejszym #gimbynieznajo i #lata90 dwa słowa o fotografii 360. Takie cuda już były dostępne na początku lat 90. Na początku z niemieckich katalogów elektro, zamawiało się takie druty na głowę i nieskomplikowaną elektronikę do wyzwolenia migawek. Potem Janusze ściągali to z Niemiec i sprzedawali zamożnym "polskim nowobogackim" w Mielnie i innych wioskach kurortowych.... system prosty ale miał jeden warunek nie do przeskoczenia dla zwykłego Polaka. Potrzeba było aż 7 aparatów Konica X coś tam. Inne nie były kompatybilne. I tak sam system kosztował 2 miliony zł (200zl) ale 9 aparatów po 4,5 miliona zł (450zl) plus filmy i baterie, a pensja szaraka wynosiła wtedy ok 3 miliony (300zl). Sami wiecie kto mógł tym szpanować.
Kolejna rzecz to obróbka takiej dookolnej fotografii. Istniały tylko 3 fotolaby dysponujące drogim sprzętem do przetwarzania zdjęć z systemu Konica X360(jakoś tak). W Warszawie, Szczecinie i Gdyni. Efekt końcowy to były odbitki na arkuszach A3 albo A4 (odpowiednio 200.000 i 300.000 zł 20 i 30 zł za sztukę), albo jako kula 360 z nadrukiem pół miliona (50zl), albo jako specjalny multimedialny plik 360 na dyskietce, do odpalenia na ówczesnych PC z Windows 3.1 I 95.
Poszukam plików bo mam gdzieś na starym PC na strychu o ile dysk nie padł.
Mało kogo było na to stać, ale gdy już jakiś bogacz pokazał się na plaży z 9 aparatami na głowie to miał plus 100 do szacunku (⌐ ͡■ ͜ʖ ͡■)
#ciekawostki #technologia #ciekawostkihistoryczne pokaż całość

źródło: 1553026935995.jpg

Kolega @Wolnomularz przypomniał fajny tekst o kibolach. Wg mnie to jest dobra #pasta ( ͡° ͜ʖ ͡°) Oto on:

Polska - Anglia '99 Warszawa

Relacja kibica Wisły Kraków:
„Ten mecz już długo wcześniej zapowiadał się interesująco. Układy na kadrze funkcjonowały w pełni – wyklarowały się dwa silne obozy, jeden skupiony wokół Arki/Lecha/Pasów drugi trochę bardziej rozbudowany ale nie tak silnie scalony to nasz w którym egzystować musiały ze sobą takie kosy jak Legia-Wisła czy Pogoń-Lechia. Bez wnikania w szczegóły nadmienię że na 3 miesiące przed tym meczem na gościnnych występach zaogniliśmy stosunki na linii my-Zagłębie Sosnowiec.
Po prostu w pewnym miejscu pomyliliśmy Ich z Legią i potraktowaliśmy nieulgowo. Myślałem, że na ten meczyk znajdzie się więcej chętnych ale, może z powodu środy i bardzo małej szansy obejrzenia meczu liczba nasza zatrzymała się na bodaj 35 osobach. W drogę do stolicy wyruszyliśmy z niezłym ekwipunkiem gdyż tego dnia mogło na nas czyhać wiele „atrakcji” a liczba nie była naszym atutem. Spodziewaliśmy się standardowej wojny na kadrze z Arką/Lechem i Cracovią, z tymi ostatnimi powinniśmy podążać jedną drogą więc czujność była wzmocniona.

Do tego jak już wcześniej wspomniałem spodziewać się mogliśmy próby zemsty ze strony Zagłębia Sosnowiec i Legii za wspomniane już wydarzenia. Bo na reprezentacji niby układ jest, ale historia często pokazywała, że jest to krucha „instytucja”. Autokar trafił nam się wyjątkowo luksusowy, wysoki, z toaletą, na 60 osób… Zresztą wystarczy powiedzieć, że dzień po meczu miał być środkiem podróży pewnego biura turystycznego do Hiszpanii. Tak więc podroż upłynęła świetnie, gdyż każdy miał niemal dwa miejsca dla siebie. Do tego kierowca był naprawdę równym gościem i nie uprzykrzał zbytnio życia. Jeszcze przed wyjazdem atrakcją stał się jeden z nas, do którego notabene teraz min skierowana może być flaga WIERNOŚĆ, który był tak głodny że pożarł naraz to co było pod ręką czyli… 3 kilo bananów i słoik musztardy… Na serio. Spodziewaliśmy się ze policja również tego dnia będzie czujna i postanowiliśmy dobrze schować nasze „przedłużacze rąk”.

Z pomocą przyszedł kierowca, który w tym celu udostępnił nam toaletę (nam pozostały przystanki w lesie) i odkręcił od niej klamkę w razie wizyty policjantów w autokarze. Jadąc dostajemy telefony od Lechii, już przebywającej w Warszawie, że najprawdopodobniej odbędzie się tego dnia ustawiona walka z angielskimi chuliganami. Nie powiem większość z nas była podekscytowana tym faktem, gdyż taka gratka nie zdarza się na co dzień, a do tego skonfrontować swe siły mieliśmy z najsłynniejszymi przecież chuliganami w Europie. A wiadomo, że na takim sprawdzianie każdy chciałby wypaść jak najlepiej. Tak więc pełni nadziei zbliżaliśmy się do Warszawy. Już kilkadziesiąt kilometrów przed nią pokazał nam się 100 metrów przed nami policjant z lornetką, po oblukaniu zapewne naszych rejestracji wyjął lizaka (nie słodycze oczywiście) i nakazał zjazd na pobliski parking.

Tutaj naszym oczom ukazał się trochę przygniatający widok, kilkanaście radiowozów i full gadów. Oczywiście wysiadka, rewizja nas i autobusu. Na pytanie o toaletę i brak klamki kierowca skwitował, że jest awaria i nie da się otworzyć itd. Uwierzyli = kamień z serca. Pewnie gdyby nie pomoc kierowcy już tam zakończylibyśmy podróż tego dnia.
W końcu psy się odpierdalają i jedziemy dalej. W Warszawie kierujemy się we wskazane telefonicznie miejsce. Ponieważ nie do końca wierzymy w to, że do walki dojdzie, nie do końca wiemy gdzie jesteśmy i nie chcemy robić przypału sprzęt zostaje w autokarze. Spotykamy się z chłopakami z Młodych Orłów (Lechia) oraz Teddy Boys (Legia), jest jeden gość ze Śląska Wrocław (grali tego dnia jakiś mecz i dlatego ich nie było). Okropnie zdziwił nas to, że było w Warszawie Zagłębie Sosnowiec, Pogoń Szczecin i Widzew Łódź, a nie byli na miejscu zbiórki. Nie wnikam czemu do umówionej liczby około 100 osób własnie zakwalifikowano nas, a nie ich. Liczbowo rozkład sił wyglądał mniej więcej tak, że nas było 35, a Lechii i Legii było po około 40 może ciut więcej osób. Kierowani przez Legionistów przemieszczamy się do Parku Saskiego.

Tam czekamy na Anglików tocząc rozmowy z niektórymi Warszawiakami (choć z większością omijamy się szerokim łukiem i spojrzeniami spode łba). Opowiadają wydarzenia ostatniej doby dla nich ten mecz zaczął się już dzień wcześniej i od tamtej pory na Starówce, co rusz dochodziło do spięć między angielskimi „lads” a polskimi chuliganami. Dowiadujemy się, że angielska grupa do bicia została zaopatrzona w wydrukowane mapki ze wskazaną droga do miejsca konfrontacji.
Jak już wcześniej wspomniałem nie za bardzo do końca jeszcze wierzyliśmy, że wszystko dojdzie do skutku oraz jako „persona non grata” staliśmy trochę z boku. Nagle coś zrobiło się ciemno, stojąc na skraju parku widzimy wychodząca z niego „ławe” typów. Rzut oka i wiadomo angole, krótkie spodenki, koszule na wierzchu lub przewiązane w pasie, niektórzy w łapach sprzęt a niektórzy browar. Inny styl chuliganki niż polski. U nas raczej typ, że tak to nazwę sportowy – każdy rozgrzewa stawy, mięśnie. No, ale tak jak napisałem, od Angoli robi się ciemno.

Wysuwają się niczym cień z parku, na pewno było ich więcej niż 100 (nas zresztą też), oceniam ich na mniej więcej 150 osób. Pierwsze linie obu grup już nawiązują bezpośredni kontakt, jak na filmach historycznych pierwsze skrzyżowanie mieczów, w tym wypadków noży dwóch Angoli z dwoma Polakami (wielkimi od jodu ).

Angole w szoku, gdyż gabaryty wśród Polaków naprawdę spore, a przecież dla nich jesteśmy egzotyką, nic o nas nie wiedzą i taktuję zapewne jak my Rumunów czy Ruskich. Opisywane psychologiczne pierwsze skrzyżowanie zdecydowanie na korzyść Polaków, my jako że staliśmy z 30 metrów dalej dobiegamy do linii frontu.
Widać w oczach Anglików zawahanie. Jak wyszli z parku rozbujani, pewnie siebie, idący po łatwe zwycięstwo (jak zawsze w całej Europie), tak Ci z dalszych szeregów stanęli wryci i pokazali chwilę słabości. I to był ich błąd. Zgrało się to wszystko w sekundę z naszym wbiegnięciem w nich i zaczęło się k…a … braveheart

Angole z wyjątkami biorą odwrót, wyjątki próbujące walki są od razu torpedowani…lądują na glebie. Może jestem kurcze troszkę zboczony, ale wyglądało to świetnie… Goście stojący do nas twarzami, czyjś wyskok, kop w ryj i syn Albionu na glebie. Oczywiście zaraz nad gościem wiruje kilka osób, by wykluczyć go z dalszej potyczki.
Peleton podąża na wskroś przez park za stadem Anglików. Ci topnieją, grupki próbują podjąć walkę za każdym razem przegrywają je i pozostają na trotuarze, jak nazwałby to Warszawiak. Nie mam pojęcia ile to trwa gdyż w takiej sytuacji człowiek jest w lekkim amoku i szczerze pisząc nie za bardzo się kontroluje.
Anglicy wylatują z parku z drugiej strony i przebiegają przez skrzyżowanie z torowiskiem. Na końcówce parku obracają się by spróbować jeszcze walczyć.

Słychać policyjne syreny. Legioniści powoli się wycofują słysząc to, zostajemy niemal samą Wisłą, kilku z Lechii i Legii. Nie, że jesteśmy jakieś kozaki, ale nawet nie znamy terenu i wolimy zostać w grupie niż się rozbiegać. Teraz spięcie z Anglikami na pasach, angole wykorzystują swoje stanowisko na torowisku i leci na nas grad kamieni. Z naszej strony to samo. Patrzę, a koło mnie stoi kolo w koszulce piłkarskiej jakiegoś angielskiego klubu. W amoku nikt dokładnie się nie przyglądał, a się okazuje, że kilku nie mających sił uciekać stoi między nami. Ładuje gościowi się z butem na klatkę i facet ląduje na glebie, jeszcze strzał, by przygnieść go do gleby, ale nie ma za dużo czasu, gdyż kamory świszczą wokół i odbijają się od chodnika.
Już widać radiowozy, podnoszę głowę i widzę podobny jak w moim przypadku widok, kilku Angoli na glebie i chłopaki nad nimi. Ale teraz gdy zagrożenie z strony psów stało się już widoczne, nerwy puszczają wszystkim i się rozbiegamy po kilka/kilkanaście osób. Na szczęście trafiam do grupy z jakimś Legionistą, który dobrze zna rewiry i prowadzi nas w jakieś bezpieczne miejsce. Nie znam się na geografii naszej stolicy, ale Kolumnę Zygmunta poznam. Pod nią lądujemy.

Idzie jakiś chłop w koszulce piłkarskiej klubu Wysp. Krótki pokaz elokwencji i językoznawstwa „where are you from?” „…yyyy….” „where are you from!?” „i’m from Germany…Bremen” chwila zawahania po czym koleś z Krk, któremu widać szok bitewny jeszcze nie spadł odpowiada „na pewno k…a” i nokautuję gościa najlepszym ciosem łbem w pysk jaki kiedykolwiek widziałem… Angol leci do tyłu z dwa metry i udaje nieżywego. Idziemy dalej, ale tych Angoli wokół sporo… Ale większość unika spojrzeń, to nie ci od mocnych wrażeń, a że Wyspiarzy tego dnia przybyło chyba z 2 tysiące to są na każdym kroku. Nie lejemy już nikogo, trzeba się dostać pod stadion. Kierowani nadal przez Legionistę tułamy się jakimiś tramwajami, autobusami. Widać kursujące radiowozy i przyglądających się psów z nich, już wiedzą o awanturze w Saskim.

Rozdzielamy się na jeszcze mniejsze grupy. Gdzieś w centrum cumuję z jakimiś typami z Wawy, Gdańska i Krk na obiadku. Teraz letarg i sielanka, czas ukoić nerwy, rozmowy w knajpce z sympatycznymi Warszawiankami, piwko i tego typu uspokajacze. W końcu spotykamy się większą grupką i udajemy się pod stadion. Legioniści w drodze informują nas, że bardzo cięte jest na nas sosnowieckie Zagłębie. Trochę ciężko, by w tej chwili jesteśmy porozbijani na grupki. Trafiamy do jakiegoś parku w okolicy stadionu, przechodzimy nim i mijamy grupkę Zagłębia i Legii. Kolesie z Zagłębia wyglądają naprawdę konkretnie. Krzywe spojrzenia, ale do niczego nie dochodzi… Być może łagodzi sytuację obecność z nami typów z Lechii i u nich chłopaków z Legii. Zaraz mijamy Widzew, Motor, rozmowy ze znajomymi z całej Polski…

W czasie tych wszystkich meczów repry znamy się już z gościami z tych ekip osobiście. Ciągle oczekiwanie na Triadę (Arka-Lech-Cracovia), ale i nieustające opisy przeżyć sprzed kilku godzin z parku. Każdy opisuje jak to widział ze swojej perspektywy, każdy dodaje nowe szczegóły, informacje prasowe powoli docierają do nas… Kilkunastu angoli rannych w tym kilku ciężko… Kilku pociętych kosami.
Oczywiście podejrzenie pada na nas, ale daję sobie łeb uciąć, że to nikt od nas… Wszystko bowiem zostało w autokarze… My do końca nie wierzyliśmy, że będzie ta ustawka. Bilety na mecz ma chyba tylko 6-8 osób od nas. Legia proponuje jakieś fałszywki, kserówki, drogie oryginały itp. Stwierdzamy jednak, że chuj ze stadionem, oglądnijmy mecz w jakiejś knajpie przy piwku. Ci co mają iść na mecz id,ą a my ładujemy się na chwilę w autokarze i odpoczywamy. Krótki przegląd okolicy w poszukiwaniu knajpy z telewizorem zakończony niepowodzeniem. W końcu wpadamy na pomysł najprostszy z prostych… Przecież mamy TV w autokarze. Parkujemy z 200 metrów od stadionu (jak się idzie od Powiśla zawsze na Legię to mijając krytą skręca się w lewo nad kanał i sektor dla gości, my staliśmy z 50 metrów dalej w przód).

Zapraszamy do środka kilkunastu chłopaków z Polonii Bydgoszcz, którzy również kręcą się bez koncepcji wejścia na stadion. Muszę przyznać, że jak na tak nieznaną grupę charakteryzowali się naprawdę imponującymi gabarytami. Popijamy piwko, oglądamy mecz, gadamy z Bydgoszczanami, a doping i odgłosy ze stadionu mamy na żywo tuż obok (wyłączamy w ogóle głos w TV). W pewnym momencie ze stadionu słychać szum, wrzawę i po chwili TV pokazuje spięcie między sektorami Anglików i Polaków. W centralnym miejscu sławna czerwona flaga Wisły. W pewnym momencie znika, a my dostajemy kurwicy, bo myślimy ze zdobywają ją Anglicy. Między sektorami widać latające race. Musimy dostać się na stadion. Mam pomysł, gdyż dwa lata wstecz wbijałem się na Żylete od tyłu w kilka osób przez jakieś garaże na mecz Polska-Węgry. Niestety opisywałem już naszą miejscówkę a wobec tego, że była położona tuż za sektorem Anglików powitało nas chyba z 300 psów i zapory z barierek oraz szaleniec na koniu (standard w WuWuA).

W takiej liczbie jaka prezentujemy (40 osób) nawet nie ma się co ośmieszać. Rezygnujemy z próby dostania się na stadion. Na szczęście okazuje się, że flaga Wisły jest w rękach Wiślaków, na stadionie uspokaja się i mecz dobiega końca. Jedziemy pod Źródełko (knajpa Legii), gdzie przychodzą ekipy z całej Polski. Legioniści po telefonicznych rozmowach z Anglikami przekazują, że synowie Albionu rozdrażnieni przed meczową porażką chcą rewanżu. Pada propozycja miejsca – pod Pałacem Kultury, Angole będą szli na Centralny, a my mamy gdzieś czekać. Udajemy się tam i parkujemy autokar z drugiej strony Pałacu. Przy głównej trasie jest sporych rozmiarów ogródek z krzesłami itp itd. Siedzimy sobie popijając piwo, dozbrajając się, jedząc i obserwujemy zjazd innych ekip z Polski.
Tutaj już dokładnie nie mogę stwierdzić jakie kluby były bo ciemno było jak skur… Było już coś koło 23-ej. W końcu słychać, a wręcz czuć zbliżający się tłum Angoli.
W ciemnościach nic nie widać ale słychać wrzaski i śpiewy. Muszę przyznać, że o ile przed meczem organizacja była super o tyle teraz było więcej chaosu, trochę się niepokoiłem o wynik tej potyczki.Tym bardziej, że nie znamy nawet liczby Angoli, a jak idą k…a wszyscy? 2000?

Jednak tym razem policja była szybsza, na nieszczęście dla Anglików. Kaski wpadają do naszego ogródka i wymiatają nas na chwilę z niego. Gdyby Angole wpadli chyba, by wygrali. My po chwilowym wycofaniu, dozbrajamy się i wracamy, gdyż trasą przed ogródkiem właśnie maszeruje kilkuset Angoli.
Nie wiem jak się zaczęło, ale psów już tutaj nie było, a jak wpadłem na ulicę już wszystko się działo… Ekipy z Polski z ciemności wskakują na Angoli z boku i z tyłu. Ci w szoku. Krótkie walki spowodowane tym, że wpadamy bezpośrednio w ich watahę ale, ogólnie Anglicy dra zelówy na Centralny, który mają ze sto metrów przed sobą.

Nie wiem, co się działo na początku ich peletonu, ale domyślam się, że poszła panika i uderzyli w tych psów, którzy nas wcześnie wymietli z knajpy i teraz szli przed Anglikami z przodu. Widok był taki że go nie zapomnę do końca życia.
W ruchu był cały sprzęt ogródkowy i knajpy. W końcu znów lecą psy i trzeba się zmywać albo grać głupa. Jako, że autokar mamy 30 metrów dalej nam pozostaje kleić głupa. Widzę kilku stojących gości z tobołami i przyglądających się całej bitwie z boku. Podbijam do nich i udaję, że stoję z nimi. „szto eta ?” słyszę (ooo goście zza wschodniej granicy) goście z wybałuszonymi oczami patrzą na mnie oczekując, że im nie wiem, co oznajmię, że trzecia wojna światowa czy co? Odpowiadam „eta tolka futbol miacz … Polska-Anglia.

Kiwają ze zrozumieniem i dalej stoją w szoku nie wiedząc, co sobą począć. Ja za to wiem, opuszczam ich i widząc, że psy wracają do swoich podopiecznych Anglików, udaję się do autokaru. Nie muszę dodawać, że po takich wyczerpujących wydarzeniach zjadłbym konia z kopytami i wypił beczkę piwa. Na szczęście okazuje się, że dosłownie 10 metrów obok naszego autobusu stoi taki autobus unieruchomiony przerobiony na całodobową jadłodajnię. Zaszyci w ciemnościach autokaru (nie świecimy świateł, by nie zwabić psów, których mnóstwo stoi 100 metrów od nas chroniąc dojścia do Centralnego) wychodzimy po 3-4 osoby do „restauracji” i wracamy z zakupami. W ten sposób możemy oglądać bezpiecznie manewry psów, pożywiając się przy okazji.

Nie odjeżdżamy jednak, gdyż Legioniści informują nas (a jest już koło północy), że jest jeszcze grupa anglików chętna na kolejny rewanż znów w Parku Saskim. Mediacje jednak z Anglikami przedłużają się o wiele za długo, owszem może i dla Legionistów to był kąsek, bo byli u siebie w mieście, ale dla nas poruszanie się takim autokarem po nieznajomych terytoriach w środku nocy w chwili, gdy setki policjantów trzepią miasto w poszukiwaniu takich jak my to już za duże ryzyko. Do tego dochodzi zmęczenie całym dniem i zaczynają się dywagacje czy jest sens jeszcze zaczekać oraz tłuc się w parku nocą (to byłby już zupełny hardcore). Powoli przeważa opinia o bez sensie takiego czegoś. Do tego rozmowy między stronami coś się nie kleją. W końcu ulegamy namowom kierowcy, który jak już wspominałem następnego dnia miał tym samym autokarem zapieprzać do Hiszpanii, udajemy się w drogę powrotną do Krakowa.

Wraz z nami wraca dwóch Wrocławian, którzy nie mają czym wracać, a i wizyta na centralnym nie była wtedy dobrym rozwiązaniem. Byłem tak zmęczony a miejsca było tak dużo, że usnąłem chyba nim jeszcze wyjechaliśmy ze stolicy. Wszyscy zresztą chyba popadali jak muchy. Gdy się obudziłem szok, gdzie my k…a jesteśmy? Spodek!

Dopiero po chwili doszło do mnie, że kierowca okazał się naprawdę gość i podwozimy chłopaków ze Śląska do Katowic, gdyż z Krakowa nie mieli dobrych pociągów. Znów zasnąłem, a gdy się obudziłem to było już jasno, a my dojeżdżaliśmy do hali Wisły gdzie zaparkowany miałem samochód. Powrót do domu w chwili, gdy rodzice wychodzili do pracy, standardowe pytanie „O KTÓREJ MIAŁEŚ BYĆ ?!?!” (przed wyjściem twierdziłem, że koło północy), ale już po chwili spałem jak niedźwiedź.”
#oldschoolhooligans #mirkohooligans #wislakrakow #legia #lechia #zaglebiesosnowiec #lata90 pokaż całość

Kto czytał, plusuje (⌐ ͡■ ͜ʖ ͡■)

#nostalgia #dinozaury #lata90 #gimbynieznajo

źródło: 1552767066868.jpg

eh kiedyś to było. Miałam wszystkie z poniższych.
#feels #heheszki #lata90

źródło: 5c002d467ef7d_p.jpg

Cameron Diaz, rok 1990 ( ͡° ͜ʖ ͡°) #ladnapani #rozowepaski #lata90 #nostalgia

źródło: scontent-frt3-2.xx.fbcdn.net

Na początku lat 90tych w Danii powstał interaktywny program telewizyjny Hugo. Jego bohaterem był pijany mąż, który idzie do domu teściowej "uratować" żonę i dzieci, które tam się schroniły. Co ciekawe postaci zostały ciekawie przerysowane i przedstawione jako trolle (postaci ze skandynawskiego folkloru).

Teściowa przedstawiona jest jako Scylla, w oczach głównego bohatera wiedźma. Jej pomocnikiem jest krokodyl (teść). Bardzo umiejętnie wpleciono "pomoc" w poruszaniu się głównego bohatera, którego ruchy są nieskoordynowane. Do programu dzwonił widz i za pomocą sygnałów tonowych z telefonu sterował zawianym bohaterem. Duńczycy mają niezłe poczucie humoru.

#hugo #gry #gruparatowaniapoziomu #90s #lata90 #ciekawostki pokaż całość

źródło: hugo.jpg

Kojarzycie te dowcipy z serii "szczyt czegoś tam"? Słyszałem takie w młodości ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Np. szczyt siły: ścisnąć monetę tak mocno, żeby się orzełek zesrał.
Albo:
Szczyt bezczelności: zepchnąć babę ze schodów i zapytać dokąd jej tak spieszno.

Jak znacie jakieś inne, to wpisujcie. Ja też może sobie jeszcze coś przypomnę.

#heheszki #suchar #dowcip #lata90 pokaż całość

#heheszki #gimbynieznajo
#nostalgia #lata90

źródło: ae01.alicdn.com

Znalezione gdzieś w otchłani Fejsbuka. Patrząc na takie fotki czuję się staro - sam pamiętam podobne widoki i walające się wszędzie zdewastowane Syreny ( ͡° ͜ʖ ͡°)
#motoryzacja #lata90 #czarneblachy

źródło: embed.jpg

Spongebob Kanciastoporty rozgrywa sie W 'Bikini'- terenie ponuklearnym, gdzie pomiędzy 1946 and 1958, rząd Stanów Zjednoczonych zdetonował 67 bomb na wyspach Marshalla.

Pinky jest geniuszem, a polskie tłumaczenie, jak zwykle, ssie. W oryginale 'niski to geniusz, wysoki, no cóż', brzmi: 'one is a genius, the other - insane'. A jako że w myśl teorii Einsteina ciągłe, nieudane próby podbicia świata przez Mózga zakrawają na szaleństwo... Pinky musi być geniuszem. Co pasowało by do tego, że czesto podważa słuszność planów kolegi...i pod koniec odcinka okazuje się mieć rację.

'Zaułek' z bajki Ed, Edd i Eddy to czyściec, w którym wszystkie dzieci znalazły się...bo są MARTWE. Zgodnie z teoriami, Rolf był pasterzem, Johny ze swoją Deską symbolizują samotne dziecko w latach 20-tych, które stworzyło sobie takiego przyjaciela, jakiego mogło. Eddie próbował przeżyć podczas Wielkiego Kryzysu i zginął podczas jednej z takich prób.
Ed i Sara, jego siostra, to rodzeństwo z lat 50-tych, hipiska Nazz jest ofiarą seryjnego mordercy. Edd to wizualne przedstawienie fascynacji nowymi technologiami późnych lat 80/90. Kevin jest synem alkoholika - zginął zresztą po tym, jak mu się postawił. Jimmy to dzieciak millenium, wiecznie izolowany przez białaczkę na którą cierpiał.
Jedynymi 'żywymi' istotami są Siostry Ohydki, symbolizujące demony.

Robo-Inspektor, Gadget to zaledwie robotyczna wersja prawdziwego agenta, który podczas jednej z misji poważnie ucierpiał fizycznie i zwariował - uciekł, a jego główną misją życiową stało się zniszczyć swoją głupszą robo-kopię. Dlatego, jako dr Claw, nigdy podczas realizacji planów nie zranił swojej siostrzenicy - Penny.

Samuraj Jack i Aku trafili do innego wymiaru...dając początek Atomówkom.
Kolejna z teorii łączy jedną z ulubionych bajek polskich dziewczynek z jedną z ulubionych bajek polskich chłopców.
Zgodnie z nią, Samuraj Jack i ukochany tatuś-Profesor z bajki o supernaturalnych dziewczynkach to ta sama osoba, która w 'kolejnym cyklu' natknęła się na Aku w postaci płynnej - 'Związku X'.

Ash z Pokemonów jest w śpiączce i dlatego się nie starzeje. Przeżywane przygody dzieją się w jego głowie i jest możliwość, że NIGDY się nie obudzi.

Zgodnie z tymi teoriami...nasi bohaterowie z dzieciństwa to PRZEGRYWY. O.o
Spongebob, skazany na życie w terenie ponuklearnym, będący najprawdopodobniej psycho-fizycznie zdeformowany.
Pinky zawsze pozostawał w cieniu, a większość z nas skupiała uwagę na Mózgu, który zgodnie z teorią będzie wykonywał swoje rytuały, niezmiennie, z nadzieją na inny efekt. Oczywiście BEZ POWODZENIA.
Dzieciaki z szalonymi pomysłami, trochę prototypy obecnie popularnej(a moze już nie? Nie jestem pewna) Blok Ekipy. Intelekt, mięśnie, kasa... a w efekcie grupa uwięzionych we wiecznym oczekiwaniu na wybawienie umarlaków! X.x
Inspektor, o którym myśleliśmy, że 'ma robomoce' nie jest nawet żywy. Dodatkowo goni za samym sobą, za głupi by się zorientować...a co, jeśli PENNY WIE?! O.o
Samuraj Jack, kolejna z postaci skazana na powtarzający się bez końca cykl, dodatkowo pozbawiony nadziei...bo czemu w 'tym świecie' to Atomówki wykonują całą robotę, a on często niewiele ma wspólnego z zagrożeniami? Czy to nie metafora 'wyparcia przegrywa'?
I jako wisienka Ash - życie we własnej głowie jako jedyna alternatywa życia dla unieruchomionego ciała...

A jaka jest wasza ulubiona spiskowa teoria dotycząca bohaterów naszego dzieciństwa?

#przegryw #kreskowki #lata90 #teoriespiskowe #psychologia #ciekawostki #teorie #dziecinstwo #bohaterowie pokaż całość

źródło: IMG_20190307_182011.jpg

mmmm Ashka, jaka to była bezwzględna sucz, zawsze jej kibicowałem w starciu z tymi ziemskimi lalusiami.

#seriale #lata90 #dwaswiaty

źródło: vignette.wikia.nocookie.net

Wtedy mi wystarczyło do szczęścia :)

#lata90 #staregry :)

GIF

źródło: i.pinimg.com (35KB)

Pamiętacie?

#gimbynieznajo #nostalgia #lata90

źródło: bravo_bzeNgj.png

I po pozytywnym wpisie MUSI być negatywny.
Serio...najpierw Chris, potem Chester... a teraz Keith Flint...

Czemu co chwila wielcy muzycy popełniają samobójstwo? Czy to artystyczna dusza ściąga na nich alienację? A może to 'tylko' imprezowe życie? Zagubienie? Presja bycia najlepszym? Brak pewności, że bliscy są dla nich, a nie dla ich pieniędzy?

Co ze współczesnym światem jest 'nie tak', że niezależnie od statusu i szczebla zajmowanego w łańcuchu pokarmowym, ludzie sięgają po ten OSTATECZNY ze sposobów 'rozwiązywania problemów'?

R.I.P. Keith Flint

https://youtu.be/wmin5WkOuPw

#samobojstwo #prodigy #lata90 #rip #muzyka pokaż całość

#bekazestarychludzi #bekazpodludzi #lata90 #kiedystobylo

źródło: 1551296684892.jpg

Dziś minęło 30 lat odkąd ta młoda dama została brutalnie zamordowana
PAMIĘTAMY!
23/24.02.1988 [*]

#twinpeaks #davidlynch #seriale #90s #80s #lata90 #lata80 #morderstwo

źródło: FB_IMG_1551025543688.jpg

Jak to możliwe, że ludziom w latach 90. na tyle podobało się to zestawienie kolorów, że wpychali je do prawie każdego nowo powstałego budynku? XD #architektura #polskiedomy #budownictwo #polska #lata90 #postmodernizm

źródło: zr.jpg

Nie, nie, nie...

#lata80 #lata90 #starocie #heheszki

źródło: 1550950020789.jpg

U mnie na osiedlu i na sąsiednim osiedlu mieszkało dwóch czarnych chłopaków, którzy urodzili się już w Polsce w latach 80, wszystko git, każdy ich lubił, nigdy nie widziałem żeby ktoś im dokuczał z powodu koloru, takie ziomeczki z nich, szacuneczek normalnie itp ( ͡° ͜ʖ ͡°) ale oczywiście jeden z nich miał ksywkę bambo a drugi makumba, qrwa, co za kraj XDDD
#truestory #polska #lata90 pokaż całość

Daj plusa jeśli jako dziecko lubiłeś gryźć mokrą gąbkę ( ͡° ͜ʖ ͡°)

#gimbynieznajo #nostalgia #lata90 #gabka

źródło: helios-gabki.pl

Jetix i Fox Kids - trzy słowa, dzięki którym niejednej osobie dorastająca na przełomie 21 wieku zakręci się w oku łezka. Przygody blond dzieciaka, krzyczącego ciągle kumalski i coś o jakimś Hokage, Ludwiczek ze swoją grającą szafą oraz przygody kilku szamanów... Aż chciałoby się powiedzieć: no kiedyś to było.

Wraz z @mich_uj oraz ekipą @NieTylkoGry przygotowaliśmy nostalgiczny wpis o bajkach, które najlepiej zapamiętaliśmy. Oczywiście, nie o wszystkich, bo wyszłaby nam książka telefoniczna - zostawiliśmy więc miejsce dla Was! Jakie bajki Wy najlepiej wspominacie? Piszcie w komentarzach!

15 najlepiej wspominanych bajek z Jetix i Fox Kids

pokaż spoiler #jetix #bajki #nostalgia #kiedystobylo #naruto #krolszamanow #leniwiecpisze #wspomnienia #lata90
pokaż całość

źródło: świat-według-ludwiczka.jpg

Jakiś czas temu pojawiło się znalezisko o tym, że zmarł Clive Swift, czyli Ryszard z serialu "Co ludzie powiedzą". Może kogoś zainteresuje, że serialowa Hiacynta, czyli Paricia Routledge, obchodzi dzisiaj swoje 90-te (!) urodziny :)
#seriale #brytyjskakomedia #lata90 #ciekawostki

źródło: hpw.png

Kto grał i wielbił ten plusuje.

#gry #lata90 #wspomnienia #feels #gimbynieznajo #pc #konputery
#konsolowcydupacicho

źródło: Snap1003_1.jpg

Tim Curry za kulisami filmy "It/To" 1990r.

pokaż spoiler #filmy #heheszki #ciekawostki #film #horror #seriale #lata90


źródło: o3ncf6hksmg21.jpg

Jeśli liczycie na to, że to będzie lekki i przyjemny seans, to muszę was zasmucić, ponieważ jest to gorzka i ciężka do połknięcia pigułka, której bliżej do "The Florida Project", niż do "Player One".

Jest to depresyjna historia o wyrzutkach, których zamiłowaniem jest jazda na deskorolce i łażenie po mieście.

Tytuł został nakręcony w proporcjach 4:3, więc podczas seansu straszą po bokach czarne paski, które jeszcze bardziej buduje klimat.
Jest to smutny obraz, podszyty nostalgią, która pokazuje, że tamte czasy nie były takie piękne, jak próbuje nam to wmówić kino.

Jeśli macie ochotę na depresyjne, melancholijne przeżycie, to będziecie się świetnie bawić, lecz jeśli jednak jesteście w dobrym nastroju, to polecam wam poczekać z seansem na odpowiedni moment, abyście jeszcze bardziej docenili ten film.

PS Dwa dni temu Hataki wrzucili napisy.

Pozdrawia #filmowyjanusz

INSTAGRAM BLOG FACEBOOK

#nostalgia #depresja #lata90 #feels #film #filmnawieczor #nocnazmiana pokaż całość

źródło: scontent-waw1-1.xx.fbcdn.net

Zapraszamy do podróży w czasie ⌛️ Czyli uwaga na phishing na klientów Gadu-Gadu ☀️ -- ostrzeżcie swoich znajomych z lat 90-tych ;) https://niebezpiecznik.pl/post/phishing-na-uzytkownikow-gadu-gadu/

<rzygi>

#gadugadu #niebezpiecznik #hacking #historia #internet #bezpieczenstwo #security #lata90 pokaż całość

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: gadu-gadu-phishing.jpg

Pamiętacie? ( ͡º ͜ʖ͡º)

pokaż spoiler #nostalgia #chipsy #gimbynieznajo #lata90 #kiedystobylo #90s


źródło: comment_DutmInJEHvXoKqLjuOCm2jCV2gXILrCY.jpg

Imo jeden z najlepszych polskich filmów. Dodatkowo oparty na prawdziwej historii. Polecam.
#film #kino #filmy #filmnawieczor #lata90

źródło: 7679958.6.jpg

#gimbynieznajo #lata90 #nauka #heheszki

. . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .

źródło: i1.jbzdy.pl

Nostalgłam mocno! Plus dla najlepszych chrupek lat 90-tych!

#gimbynieznajo #nostalgia #lata90 #90s

źródło: wykop.pl

Kulki! Gdzieś jeszcze walają się po domu :)
Kto je pamięta plusuje ( ͡° ͜ʖ ͡°).

#gimbynieznajo #lata90 #retro

źródło: v.viralka.pl

Pamiętacie program satyryczny "Koc" z lat 90-ych emitowany na tvp2 ? Można było zrobić dobry kontent z poniekąd kiczowatym humorem w tv? Można było. A panowie ze zdjęcie poniżej występujący w tym programie to był dla mnie absolutny ewenement ( ͡º ͜ʖ͡º) T.Raperzy znad Wisły i ich piosenki. Ech, ta nostalgia :)

#gimbynieznajo #lata90

źródło: 1548546770965.jpg

Przeglądam sobie zdjęcia z dzieciństwa i żałuję, że te czasy juz nie wrócą. Beztroskie życie bez stresu
#lata90 #pokazmorde #feels #pokazpsa

źródło: 20190125_155028.jpg

#gimbynieznajo #lata90
Kto wyszukiwał śmieszne nazwiska i dzwonił za dzieciaka plusuje.

źródło: 1548410775949.jpg

#audio #audioboners #technics #chwalesie #lata90 #oldschool

Sprzęt grający wreszcie do końca skompletowany ( ͡° ͜ʖ ͡°)

źródło: i.imgur.com

Czyj stary lub wujek nie miał takiego w latach 90 niech pierwszy rzuci kamieniem! XD
#heheszki #modameska #nostalgia #90s #lata90

źródło: wujek sweter.png