„Przytulić” i „pritúliť” wywodzą się z prasłowiańskiego czasownika „tuliti”, który u naszych przodków oznaczał „zwijać, zbliżać, przyciskać coś do czegoś”.
Co ciekawe, czasownik ten spłynął znaczeniowo z innym wyrazem — toliti — który oznaczał „uspokajać, koić”. Słowo to występowało jeszcze w staropolszczyźnie w formie „tolić” i oznaczało „obejmować rękami, przygarniać ku sobie”.
może ktoś kto zna #slowacki #jezyk znaleźć w ich necie jak umarł Sergej Chelemendik ? gość przewidział numer z Białorusią parę lat wcześniej.. a był jakimś dziwnym człekiem.. #slowacja
„Pikantny” i „pikantný” wywodzą się z francuskiego słowa „piquant”, oznaczającego „ostry; kłujący; spiczasty”.
„Ostry” i „ostrý” wywodzą się z prasłowiańskiego słowa „ostrъ”, które prawdopodobnie wyrażało jedynie fizyczną ostrość przedmiotów.
Słowacki przymiotnik „štipľavý” wywodzi się od połączenia czasownika „štípať” (szczypać) z przyrostkiem „-avý”. Czasownik ten pochodzi z prasłowiańskiego przodka „ščipati” (skubać, szczypać; oddzielać, odłączać).
Przymiotnik „pálivý” został utworzony od czasownika „páliť” (palić), a ten wywodzi się z prasłowiańskiego „paliti” (powodować, że coś płonie,
Wyrazy „czapka”, „čapica” i „čiapka” prawdopodobnie przeszły do naszych języków ze starofrancuskiego słowa „chape”, które oznaczało „kaptur”. Samo francuskie słowo pochodziło z łacińskiego „cappa” (nakrycie głowy).
Wyrazy „szal”, „szalik” i „šál” wywodzą się z francuskiego słowa „châle”, a to przejęte zostało z perskiego „شال”, czyt. šâl, (chusta, szal).
„Rękawiczki” i „rukavice” wywodzą się z prasłowiańskiego słowa „rǫkavъ” (rękaw), które utworzone zostało ze słowa „rǫka” (ręka) z przyrostkiem „-avъ”.
Słowo radiátor pochodzi z angielskiego i niemieckiego słowa radiator, a to zostało przejęte z łacińskiego radiare (promieniować). Do języka słowackiego przeszło prawdopodobnie z języka niemieckiego.
Grzejnik wywodzi się od słowa grzać, a to pochodzi z prasłowiańskiego grějati (wydawać, przekazywać ciepło; czynić ciepłym, gorącym).
Kaloryfer przeszło z francuskiego calorifère, a to zostało utworzone z łacińskich słów calor (ciepło) i ferre (nieść).
Muchomor zielonawy Polska nazwa muchomor pochodzi od słów mucha oraz morzyć, dosłownie oznacza „to, co morzy/zabija muchy”. Mucha pochodzi z prasłowiańskiego wyrazu o takim samym współczesnym zapisie oraz znaczeniu. Morzyć wywodzi się z prasłowiańskiego moriti, co oznaczało „powodować, że ktoś, coś umiera; zadawać śmierć; uśmiercać; zabijać”.
W języku potocznym (a nawet czasem w mediach) grzyb ten nazywany jest muchomorem sromotnikowym. Nazwa ta nie jest oficjalna i może prowadzić do
Krwistoborowik szatański Polska nazwa krwistoborowik pochodzi ze słów krwisty oraz borowik. Krwisty wywodzi się od rzeczownika krew, a ten został odziedziczony z języka prasłowiańskiego, gdzie miał postać kry. Borowik pochodzi od słowa bór, co oznacza gęsty las iglasty, a to z kolei wywodzi się z prasłowiańskiego borъ (sosna; las iglasty).
Epitet gatunkowy w języku polskim (szatan) i słowackim (satan) pochodzi ze słowa, które do naszych języków przeszło z
Koźlarz babka Polski koźlarz i słowacki kozák wywodzą się od prasłowiańskiego wyrazu koza, oznaczającego znane nam wszystkim zwierzę domowe. Drugi człon polskiej nazwy – babka – jest zdrobnieniem od wyrazu baba. W języku prasłowiańskim słowo to miało podobne brzmienie, lecz oznaczało matkę ojca lub matki.
Kozák brezový Przymiotnik brezový wywodzi się z prasłowiańskiego wyrazu berza, oznaczającego brzoza.
Zachęcamy do sprawdzenia wpisu na naszym Facebooku i zaobserwowania tagu #
Hliva ustricová Słowacka nazwa hliva pochodzi z prasłowiańskiego słowa gliva, które powstało jako nazwa rosnących na drewnie grzybów prawdopodobnie z czasownika glivěti, które oznaczało w przybliżeniu „rosnąć na czymś gnijącym, psującym się”.
Boczniak ostrygowaty Niestety jak dotąd nie udało się nam znaleźć pochodzenia nazwy „boczniak”.
------------------------
Polski człon ostrygowata i słowacki ustricová swoje źródło mają w starogreckim ὄστρεον (transl. óstreion), które nazywało właśnie ostrygi. Inaczej jednak wygląda droga,
Oficjalna nazwa — pieprznik — pochodzi od słowa pieprz, które z kolei wywodzi się z prasłowiańskiego pьpьrь. Do języka naszych przodków wyraz ten przebył długą drogę: łaciński piper < starogrecki πέπερι < sanskryt पिप्पलि (pieprz długi – łac. piper longum)
Potoczna polska nazwa — kurka — i oficjalna słowacka — kuriatko — wywodzą się od wyrazu kura, które w pradawnym języku prasłowiańskim miało to samo znaczenie i podobne brzmienie. Do
Pochodzenie nazwy „czubajka kania” nie jest w pełni jasne. Czubajka być może wywodzi się od słowa „czub”, co w prasłowiańszczyźnie miało postać čubъ i oznaczało grzywkę. Druga część „kania“ pochodzi z prasłowiańskiego kańa, co do dziś oznacza wybrane rodzaje ptaków: - w języku polskim rodzaj ptaków milvus - w języku słowackim w postaci kaňa rodzaj ptaków circus (w przeszłości też rodzaj milvus, który dziś nosi nazwę haja). Nazwa ptaka
W języku słowackim mężczyzna zbierający grzyby to hubár, a kobieta to hubárka. Istnieją również potoczne terminy hríbari hríbarka, ale są one rzadko używane.
Po polsku chodzi się na grzyby. W języku słowackim używane są za to dwa wyrazy — huba i hríb. Zwykli Słowacy używają ich jako terminów równoważnych. Można więc powiedzieć „košík plný húb”, ale także „košík plný hríbov” — oba zdania oznaczają „koszyk pełen grzybów”. Fachowo jednak istnieje między tymi słowami precyzyjnie ustalona różnica.
„Huby” (łac. Fungi) to odrębne królestwo organizmów. „Hríby” (łac. Boletus) są jednym z rodzajów grzybów, po polsku oznaczają