Wpis z mikrobloga

Dopiero teraz to zrozumiałem. Mechanizmy obronne kazały mi unikać stresu, teraz wiem że muszę ruszyć dupę lub wyobraźnię. Dowody neurobiologiczne, o tym, że bez umiarkowanego stresu praktycznie nie ma mowy o wpływie psychoterapii na neurobiologię mózgu. No pain no gain.
Więc to dlatego sam podręcznik CBT dla pacjenta niewiele mi da, znacznie więcej zyskam dzięki fikcji literackiej - bilbioterapia skierowana na problem, roller coster emocji, udowodniony wpływ psychoterapeutyczny.
Z podręcznika CBT mogę sobie wziąć ćwiczenia i przy ich pomocy pracować z sytuacjami stresowymi, lub wyobrażając sobie sytuacje stresowe.

Dużo o tym pisze Glenn R. Shiraldi w "Siła Rezyliencji", ale dopiero teraz sobie tę wiedzę utrwaliłem.

1. "Neuroscience-based psychotherapy: A position paper" https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9968886/
"Istnieją organiczne mechanizmy molekularne, które mają fundamentalne znaczenie dla tworzenia pamięci długotrwałej. Na przykład hormon kortykosteronowy, który odpowiada kortyzolowi u ludzi, uwalniany pod wpływem stresu u zwierząt, szybko oddziałuje z czynnikami wzrostu wytwarzanymi w mózgu, w szczególności z neurotroficznym czynnikiem pochodzenia mózgowego (BDNF), neurotrofiną niezbędną do długoterminowa plastyczność synaptyczna (Alberini, 2009). Mechanizmy te zachodzą w przyśrodkowym płacie skroniowym, szczególnie w hipokampie, który odgrywa kluczową rolę w tworzeniu pamięci długotrwałej (Johnston i Amaral, 2004). Obwodowe poziomy BDFN są niższe w przypadku zaburzeń psychicznych (Boulle i in., 2012), a niedawny przegląd systematyczny wykazał, że BDNF wydaje się wykazywać zmiany po psychoterapii, szczególnie u pacjentów z bulimią, zespołem stresu pourazowego (PTSD), bezsennością, oraz zaburzenie osobowości typu borderline, ze zmniejszeniem symptomatologii (Claudino i in., 2020).

Badania z zakresu neurologii udokumentowały, że przechowywanie wspomnień jest dozwolone w zależności od pewnego poziomu stresu (Schwabe i in., 2012). Kiedy poziom stresu jest stosunkowo umiarkowany, wspomnienia tworzą się i są zachowywane, a gdy stres staje się zbyt długotrwały lub intensywny, generuje to negatywny wpływ na wspomnienia, które mogą nawet zostać utracone, jak w przypadku traumy (Alberini, 2011). Co więcej, niezależnie od jej wartościowości (tj. pozytywnej czy negatywnej), intensywność emocji doświadczanej podczas pierwotnego wydarzenia zwiększa prawdopodobieństwo, że wspomnienie zostanie później przywołane. Dowody naukowe wykazały, że zwiększone pobudzenie skutkuje bardziej wzmocnioną interakcją fizjologiczną między ciałem migdałowatym a hipokampem, co prowadzi do lepszego kodowania i długoterminowej konsolidacji informacji (Lane i in., 2015)."

2. "How Does Psychotherapy Change Our Brains?" https://www.psychologytoday.com/us/blog/what-works-and-why/202011/how-does-psychotherapy-change-our-brains
"Dobry terapeuta zachęca do zmian, utrzymując stres i pobudzenie psychiczne na łagodnym lub umiarkowanym poziomie, które jak wiadomo aktywuje hormony wzrostu i najlepiej wspiera uczenie się na poziomie neuronalnym.

Stres i podniecenie to miecze obosieczne. Kiedy jest bardzo niski, nie mamy motywacji do nauki i zmian. Ale za dużo i jesteśmy zalewani reakcjami naszego prymitywnego układu limbicznego, który wyłącza naszą zdolność do dobrego myślenia; lub, w skrajnym przypadku, prowadzi do dysocjacji.

Terapeuta wspierający początkowo zachowuje się jak dobry rodzic, uspokajając i modelując, jak ponownie regulować silne emocje. Powtarzające się cykle deregulacji i ponownej regulacji pozwalają klientowi zbudować i zintegrować odpowiednie obwody neuronowe, które umożliwiają wewnętrzną regulację afektu. Zgodnie z tym badania neurobiologiczne pokazują, że terapia zwiększa hamujące sprzężenie zwrotne z kory przedczołowej, które reguluje w dół emocjonalny układ limbiczny.

Kiedy już potrafimy regulować nasze podkorowe, podświadome reakcje emocjonalne i impulsy, nasza świadoma kora werbalna może pozostać zaangażowana nawet w obliczu silnych emocji. W rezultacie uczymy się, jak stworzyć bezpieczne środowisko wewnętrzne, aby w bardziej przemyślany sposób radzić sobie ze rzeczami, które być może zawsze wydawały się przytłaczające lub których należy unikać, niezależnie od tego, czy są to wspomnienia i nauka z przeszłości, czy też codzienne wydarzenia.

#psychoterapia #przegryw #psychologia
nieudany_niekochany - Dopiero teraz to zrozumiałem. Mechanizmy obronne kazały mi unik...
  • 4
Nawet sobie wymyśliłem, że mogę połączyć suche fakty z podręcznika CBT + własne przemyślenia + trudna sytuacja z przeszłości lub jakieś moje obawy. Czynnik stresowy + złote myśli powiązane w inteligentny sposób razem. Chcę zacząć używać Anki, porobię sobie takie fiszki. Myślę, że regularna nauka powiązanych ze sobą emocji i myśli przyniesie trwałe efekty, emocja wzmacnia proces nauki, wiedza jest skuteczniej utrwalana w pamięci długotrwałej. Balans, złoty środek, informacje negatywne + pozytywne,
Aktualizacja! https://www.nature.com/articles/npjscilearn201611

Niski poziom stresu: kora mózgowa dobrze konsoliduje i aktualizuje informacje
Umiarkowany poziom stresu: hipokamp dobrze konsoliduje i aktualizuje informacje
Wysoki poziom stresu: walcz lub uciekaj, ciało migdałowate silnie aktywne, zaburzona komunikacja z hipokampem i korą

Umiarkowany stres sprzyja zapamiętywaniu w hipokampie bezpośrednio powiązanym z ciałem migdałowatym, ale utrudnia przywoływanie lub aktualizację wiedzy naukowej nie powiązanej z kontekstem emocjonalnym. Brak stresu sprzyja zapamiętywaniu i aktualizacji wiedzy w korze mózgowej.

Dlatego już
Po aktualizacji twierdzę, że czytanie podręczników dla pacjenta ma duży sens. Wiedza dobrze się utrwala i aktualizuje w korze mózgowej cały czas bez względu na emocjonalny kontekst. Jeżeli podczas czytania zostanie wprowadzany czynnik emocjonalny (wspomnienie, lub emocjonalny tekst) to wiedza zostanie utrwalona również w hipokampie, sieć powiązań [strach]-[wiedza przeciwdziałająca temu strachowi] ma działanie terapeutyczne. Hipokamp może stworzyć silniejsze połączenia z konkretną pamięcią kory mózgowej która przeciwdziała strachowi lub hipokamp może również pobierać
Do niedawna myślano, że każda informacja pozostaje z nami na zawsze, niestety i stety neuronauka idzie jak burza, wiemy że istnieje rekonsolidacja pamięci, a od 2021 naukowcy są bardzo do tego przekonani -> https://wp-projektu.pl/teksty/wiesci-ze-swiata-nauki/biologiczne-i-psychologiczne-podstawy-rekonsolidacji-pamieci/
Nie myśl zbyt szybko chodzi o to: https://www.pnas.org/doi/10.1073/pnas.2025275118

Nie można mówić, że cała wiedza jest do kosza bo nie ma idealnych dowodów z powodu niezbadania, lub niecelowanego badania, czy błędnych metod badawczych -> https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0149763419300247
To, że nie mamy