W końcu je zauważyłam
W mojej własnej dłoni
Małe światełko
Chyba komuś o nim powiem
Bo tylko dla mnie
Jest zbyt olśniewające
Nie słychać końca tej pustki
Pragnę wyrzucić z pamięci ten dźwięk
Wypowiedzianych kłamstw, przedzierający się wciąż
Przez mą błoną bębenkową
"Czy zdążę,"
Patrzę w niebo
Pragnę powrócić do tego koloru
W mych suchych oczach odbija się
Kraina Czarów w mej dłoni
Tak naprawdę
To nic takiego, ale
Ale będąc tylko
W mojej własnej dłoni
Małe światełko
Chyba komuś o nim powiem
Bo tylko dla mnie
Jest zbyt olśniewające
Nie słychać końca tej pustki
Pragnę wyrzucić z pamięci ten dźwięk
Wypowiedzianych kłamstw, przedzierający się wciąż
Przez mą błoną bębenkową
"Czy zdążę,"
Patrzę w niebo
Pragnę powrócić do tego koloru
W mych suchych oczach odbija się
Kraina Czarów w mej dłoni
Tak naprawdę
To nic takiego, ale
Ale będąc tylko
Dziękuję ci za to, że walczysz.
#depresja #depreslowa
poprzednie słowo
~~~
Ty
W okresie, kiedy melancholia zadomowiła
Komentarz usunięty przez autora Wpisu