[ilieeasily]

Dzień 23.
100mg sertraliny (Setaloft), 30mg mianseryny na noc. Dziś pierwszy dzień na większej dawce. (zwiększana stopniowo z 50 na 75 i dziś na 100).
Jak mogłabym opisać samopoczucie - #!$%@? ale stabilnie. To chyba idealne określenie. Jestem wyprana z emocji, nie czuję gniewu, zazdrości, miłości - ale przynajmniej mam jaśniejszy umysł, bez natłoku zapetlajacych się wielowątkowo myśli.
Widzę, że moje dotychczasowe życie było "nieprawidłowe". Potrzeba wiele pracy żeby je naprostować.
Pytanie jak to zrobić.
Skoro wszystko dotychczas było kłamstwem lub nieprawidłowością - jak nauczyć się żyć od nowa I ocenić co faktycznie jest prawdą?
Jak zmienić zupełnie wszystko - kiedy nie ma się siły zmienić ubrania?
Może czas sam pokaże, odpocznę i będzie prościej.

#ssri #depresja

[oggy1989]

@ilieeasily: Setaloft to straszne gówno, w ogóle nie działa... jestem na 50 mg i nie czuję już żadnej poprawy.

[10129]

@oggy1989: to nie kwestia leku tylko Ciebie. one mają zbliżoną skuteczność, sertralina zdecydowanie nie jest gorsza od innych ssri.

[ilieeasily]

@oggy1989 styki każdego najwidoczniej są różne, ja przy 50 czułam wręcz pogorszenie, przy 75 był skok na zdecydowany plus, teraz przy 100 nie jestem w stanie określić bo to pierwszy dzień, poczekam więc opinią z tydzień.
jak długo już przyjmujesz?

[ilieeasily]

@10129 dokładnie to samo sobie pomyślałam.

[oggy1989]

@ilieeasily: dwa lata już będzie, nie wiem może już się to wszystko tak wyprostowało że już nie ma co prostować, aczkolwiek mam wrażenie że mogłoby być trochę lepiej... też byłem na dawce 100 mg ale na krótko 2-3 miesiące max.

[ilieeasily]

@oggy1989 a co poza farmakoterapią, regularna psychoterapia?

[oggy1989]

@ilieeasily: tak, wizyty u psychoterapeuty raz a jak trzeba było to dwa razy w tygodniu, i tak przez 4 lata... one trochę pomogły ale niestety przez koronawirusa, terapia została zawieszona i teraz jestem tylko na SSRI. Na farmakoterapii jestem ale z przerwami, no bo tego nie powinno się tyle ćpać bo można się uzależnić

[ilieeasily]

@oggy1989 same leki nic nie zmieniają, myślę, że przerwa w terapii sprawiła, że nie widzisz pozytywów w leczeniu, może jakieś rozmowy online z psychologiem by pomogły

[oggy1989]

@ilieeasily: no właśnie, nie wydaje mi się żeby rozmowa online pomogłaby w czymkolwiek, ja lubię się spotkać w cztery oczy z lekarzem inaczej nie czuję się zbyt komfortowo bo po prostu ktoś inny może tego słuchać

[factoryoffaith_]

@oggy1989: dopóki nie spróbujesz, to się nie dowiesz :) miałam terapię online przez jakieś 5 lat, chociaż panicznie bałam się rozmawiać przez telefon/kamerkę (żyłam w podróży, więc to było jedyne wyjście). Spróbuj chociaż :}

[oggy1989]

@factoryoffaith_: nie mam warunków, nie mieszkam samemu a osoby które ze mną mieszkają po prostu nie potrafią uszanować prywatności... niestety, dlatego wolę się spotyka po za miejscem zamieszkania

[factoryoffaith_]

@oggy1989: mega współczuję zatem. Nie mieszkaj z ludźmi, którzy zatruwają Ci otoczenie :)

[oggy1989]

@factoryoffaith_: nie mieszkaj... łatwo powiedzieć... aczkolwiek poczyniłem już ku temu pewnie kroki, niestety dopiero za parę lat będę mógł powiedzieć, że jestem na prawdę wolnym człowiekiem...

[factoryoffaith_]

@oggy1989: ja wyprowadziłam się od rodziców mając 16 lat, to Ty możesz teraz zmienić współlokatorów ;) nie odkładaj takich rzeczy na zbyt późno, szkoda życia.

[oggy1989]

@factoryoffaith_: zmiana współlokatorów w moim przypadku jest niemożliwa, utknąłem tu jeszcze na co najmniej 5-6 lat :)

[factoryoffaith_]

@oggy1989: o ile nie jesteś w więzieniu, to nie jest to prawdą chyba? Wtedy to nie jest niemożność, a wybór. Nawet jeśli nie masz hajsu, mieszkasz z małym dzieckiem, jesteś chory itp - ciągle możesz to zrobić.

[oggy1989]

@factoryoffaith_: i tak i nie... co prawda to nie jest więzienie, natomiast mieszkam z rodzicami (prawie jak więzienie), żeby ograniczyć niepotrzebne wydatki bo kasa jest mi bardzo bardzo potrzebna, jestem w trakcie budowy własnego domu więc zanim się nie wybuduję to nie mam opcji żeby się gdzieś wynieść bez ponoszenia dodatkowych wydatków (wynajem przecież kosztuje i to nie mało)... niestety ale coś kosztem czegoś. Dlatego dopóki się nie wybuduję i nie